Sunday, July 28, 2013

Η Μαρία Πολυδούρη και η «απόκοσμη κορφή» του έρωτα

Η Μαρία Πολυδούρη και η «απόκοσμη κορφή» του έρωτα

Έλα μαζί μου, αφού ήθελες ν’ ανέβεις
σε τούτη την απόκοσμη κορφή.
Μονάχα μη θελήσεις να κατέβεις,
δεν είναι πουθενά μια επιστροφή.

[...]

Και τότε πια, τα μάγια θα λυθούνε.
Θα μείνουμε μονάχοι στην ερμιά.
Τα γύρω σ’ ένα γύρο θα χαθούνε
και θα ’μαστε σαν κρεμαστά κορμιά.

Τα χέρια μας μονάχα τα μαλλιά μας
θ’ αγγίζουνε, στο φοβερό κενό.
Σαν άνεμος θα παίρνει τη μιλιά μας
και θα ’ναι τάχα εμπόδιο κοινό,

ενώ μέσα στα λόγια μας θα πνέει
της ίδιας της ψυχής μας ο χαμός.
(Και μ’ όλα αυτά να μοιάζουμε σα νέοι
κι ούτε κι αυτός να λείπει ο στολισμός!)

No comments:

Post a Comment