Η ΒΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ''ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΩΣ Μ'ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΕΞΩ'' του ΟΡΕΣΤΗ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ

''Είναι καιρός να μιλήσουμε για τη βία στα Πανεπιστήμια με διαφορετικούς όρους. Η καταδίκη της βίας «από όπου κι αν προέρχεται», δεν αρκεί για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν αυτή η κατάλληλη απάντηση στο φαινόμενο. Για να προσεγγίσουμε το φαινόμενο της βίας στα πανεπιστήμια, πρέπει να ανατρέξουμε στις ρίζες του, να καταγράψουμε τις διαφορετικές μορφές και τους διαφορετικούς φορείς της βίας, να εντοπίσουμε τους παράγοντες που συνέβαλαν στην διόγκωσή του. Παλιότερα, η βία στα Πανεπιστήμια εμφανιζόταν κυρίως με την διάλυση των συνεδριάσεων των θεσμικών οργάνων, όπως η σύγκλητος και η συνέλευση τμήματος, μια τακτική ιδιαίτερα προσφιλής αρχικά στην ΠΣΚ, μετωπική παράταξη του ΚΚΕ στον φοιτητικό χώρο και αργότερα στα ΕΑΑΚ, ιδιότυπη συνδικαλιστική παράταξη, που σε έναν απροσδιόριστο για τον γράφοντα βαθμό διατηρεί δεσμούς με το, επίσης, ιδιότυπο μόρφωμα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παράλληλα, μια άλλη υπόρρητη μορφή βίας αναπτύχθηκε από έναν χώρο, που αυτάρεσκα, αλλά ψευδεπίγραφα, αυτοαποκαλείται «αναρχοαυτόνομος» ή «αντιεξουσιαστικός» και είχε να κάνει κυρίως με την ετσιθελική χρήση πανεπιστημιακών χώρων, που προορίζονται για διδακτικές αίθουσες ή άλλες ακαδημαϊκές δραστηριότητες. Σκόπιμα δεν χρησιμοποιείται εδώ η λέξη «κατάληψη», που από την υπερβολική χρήση της έχει χάσει το νόημά της. Τέλος, αναπτύχθηκαν μορφές βίας που αφορούν στο οργανωμένο έγκλημα, στις κλασσικές εκφάνσεις του, όπως εμπόριο ναρκωτικών, κλοπές, επιθέσεις, διαρρήξεις αυτοκινήτων κ.λπ...''

Διαβάστε περισσότερα..