Η πεσκανδρίτσα ("μπράσκα" κατά την ψαράδικη ορολογία) , αυτό το .. τέως παραπεταμένο ψάρι του 1980-90, έχει αποκτήσει φήμη και τιμή σχεδόν σφυρίδας. Και όχι ίσως άδικα αν μαγειρευτεί σωστά. Και το σωστό για την πεσκανδρίτσα είναι η συνοδεία απο μιά βασική σάλτσα με σωταρισμένο κρεμμύδι σβυσμένο με άσπρο κρασί και τελείωμα με κρέμα γάλακτος. Πολύ γευστικός,κλασικός, συνδυασμός ... Η μαραθόριζα έρχεται και συμπληρώνει αυτά τα υλικά και να μας δώσει ένα πολύ όμορφο πιάτο που ζητάει ένα αρωματικό άσπρο κρασί, από Μοσχοφίλερο μέχρι Μαλαγουζιά η και ένα όχι πολύ γλυκό Gewustraminer. Βέβαια, ό,τι κρασί προγραμματίστετε να συνοδέψει αυτό το πιάτο το ίδιο κρασί θα βάλετε και στο μαγείρεμα της πεσκανδρίτσας. Κανόνας απαραβίαστος.
Θα το κρατήσω γιατί χθες στη Βαρκιζα ετοιμη ημουν να αγοράσω ουρες αυτου του έρμου του ψαριου, αλλα προτιμησα σαρδελες, σολωμό και τα τοιαύτα..Οπότε την επόμενη φορά ....ναχω και μαραθόριζα...
ReplyDeleteριτς
Εγώ βρήκα στον ψαρά μου φιλέτα πεσκαδρίτσας και θα το φτιάξω
ReplyDeleteΑυτό το κάρυ δεν μου αρέσει. Μπορούμε να το φτάξουμε χωρίς κάρυ με κάτι άλλο αρτίσιμο?
ReplyDeleteΕεε λοιπόν, το κάρυ δεν είναι απαραίτητο μα την έννοια οτι η βασική σάλτσα αποτελείται από το τσιγαρισμένο κρεμμύδι, το κρασί και την κρέμα γάλακτος. Το κάρυ πάει πολύ με την μπανάνα και το μήλο (μυρίζει ... Ινδία!. Οπότε όποιος δεν θέλει κάρυ αφαιρεί και τα δύο φρούτα.
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ πολύ μέτρ
ReplyDeleteΥποθέτω ότι με την νέα βερσιον γίνεται και πιο ελφρύ το πιάτο
ReplyDelete