Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.
Κώστας Καρυωτάκης, «Πρέβεζα»
Πληροφορήθηκα πρόσφατα, από τους «Νιου Γιορκ Τάιμς», ότι υπάρχει μια μέδουσα που, ίσως, κρύβει το μυστικό της αθανασίας. Επειδή θεωρώ ότι είμαι αθάνατος, το ζήτημα της αθανασίας δεν με απασχολεί. Αυτό που τράβηξε το ενδιαφέρον μου, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο οδηγείται το συμπαθητικό ζωάκι στην αθανασία.
Η μέδουσα, λοιπόν, ενηλικιώνεται όπως σχεδόν όλοι μας και φτάνει στην περίοδο της αναπαραγωγής. Αφού πράξει το καθήκον της, με διαφορετικό και πιο σεμνό τρόπο από εμάς, αρχίζει και νεάζει. Αντί να γερνά, όπως (σχεδόν) όλοι μας, αυτή επιστρέφει σταδιακά προς τη νεανική ηλικία και, θεωρητικά, μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις, σκέφτηκα ότι το γεγονός αυτό στην πραγματικότητα είναι μια αντιστροφή του βέλους του χρόνου. Το οποίο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι μη αναστρέψιμο. Ομως, ο βίος τής εν λόγω αποδεικνύει το λάθος τους. Μπορούμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν αν αποκρυπτογραφήσουμε τα μοριακά χαρακτηριστικά αυτής της αναστροφής.
No comments:
Post a Comment