''Αρχικά οι
θυμοί, με φόρα θυμού, χώθηκαν σε λέξεις, ξεχύθηκαν σε καβγάδες, σε
διαξιφισμούς, ξέσπασαν σε αλληλοκατηγόριες. «Εσύ!»… Μετά έπεσε σιωπή. Έγιναν οι
θυμοί εσωτερικοί. Πάθαμε. Μάθαμε; Σιγά μην μάθαμε! Και έτσι, θυμό τον θυμό,
ακουμπήσαμε τα αμίλητά μας, τα κρατημένα μας, αυτά που ο καθένας μας θεωρεί ως
«εξυπακούεται» αλλά ποτέ δεν δικαιώνονται σε «εισακούονται» – άρα πέφτουμε σε
συνεχή ματαίωση και ακύρωση. Τα ακουμπήσαμε σε ανθρώπους που νομίζουμε ότι μας
νοιώθουν, που αναγνωρίζουμε γλώσσα κοινή και κοινή λογική. Ο λόγος τους
ημερώνει την εσωτερική κραυγή αγωνίας μας. Οι κύριοι και οι κυρίες «Πες τα!»
Εξαιρετικός εκπρόσωπος αυτού, ο κύριος Καιρίδης..''
Διαβάσστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment