ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΝΑΝΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ (ΦΥΣΙΚΑ Η ΙΚΑΡΙΆ) της ΕΛΕΝΗΣ ΧΕΛΜΗ

''Οι Times της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν την προηγούμενη εβδομάδα ένα εξαιρετικό άρθρο με τίτλο ‘το νησί όπου οι άνθρωποι ξεχνούν να πεθάνουν’ (The island where people forget to die) (1). Αναφέρεται στην ιστορία ενός στρατιώτη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ελληνικής καταγωγής, του Σταμάτη Μωραίτη, που εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ μετά τον πόλεμο.

Ο Σταμάτης, ο οποίος ‘πρόκοψε’ στην Αμερική, υιοθέτησε τον αμερικανικό τρόπο ζωής: βίλλα στην Φλώριδα,  δύο αυτοκίνητα, τρία παιδιά, αμερικανική διατροφή κλπ, κλπ. Το 1976 μαθαίνει ότι έχει καρκίνο του πνεύμονα. 9 γιατροί επιβεβαιώνουν τη διάγνωση και του δίνουν 9 μήνες ζωής. Ήταν τότε 62 ετών.

Αποφασίζει τότε να επιστρέψει, μαζί με τη σύζυγό του, στο πατρικό νησί του, την Ικαρία, για να ταφεί κοντά στους δικούς του, σε ένα νεκροταφείο πάνω σ’ένα λόφο που βλέπει τη θάλασσα. Ο Σταμάτης εγκαθίσταται σ’ένα μικρό σπίτι ασπρισμένο με ασβέστη, στη μέση ενός κτήματος από αμπέλια στην βοριο-ανατολική πλευρά του νησιού, και ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον θάνατο..''

Διαβάστε περισσότερα..
N.Y.Times..

Προσωπική μαρτυρία. Ο μπαρμπα Μηνάς ήρθε πριν πολλά χρόνια από την Αυστραλία να πεθάνει στα πατρογονικά του στον Αυλαίμονα. Είχε βαρύ πνευμονικό πρόβλημα. Ήταν στ 65 κι έζησε άλλα 30 χρόνια. Τον θυμάμαι να περπατάει με μια μαγκούρα και να κάνει παρέα με τον πατέρα μου. Μέλι από φυμάρι και φασκόμηλο, φασκόμηλο αγιομονήτικο, βραχοσαλάτα (σταμναγκάθι) από τις Δραγωνάρες, αγριοαγγιναράκια και φαρμακοβλάσταρα η διατροφή και των δυο..

Από την φίλη Ελένγκω γειτόνισσα του Μητσοτάκη, έμαθα ότι ο κυρ Κώστας κάθε πρωι τρώει μια κουταλιά μέλι ακρωτηριώτικο και ένα ποτήρι κρύο νερό. Με τα γνωστά αποτελέσματα.

Λέτε..? Όποιος έχει κι άλλες παρόμοιες ιστορίες ας μας τις στείλει ως σχόλια..