Tuesday, February 28, 2017

ΚΟΣΜΑ ΧΑΡΠΑΝΤΙΔΗ ''ΤΟ ΑΚΥΡΟ ΑΥΡΙΟ'' (ΠΟΛΙΣ0 γράφει η ΕΛΙΣΑΒΛΕΤ ΚΟΖΤΖΙΑ

''Α​​πό τη μεταπολίτευση του 1974, και πολύ περισσότερο απ’ την άνοδο του ΠΑΣΟΚ το 1981, ένας άνεμος δημοκρατίας και προόδου σάρωσε την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη. Οι συντελεστές της κακοδαιμονίας που επί σαράντα χρόνια ταλάνιζαν τον τόπο εξαφανιστήκαν ως διά μαγείας. Κατοίκησαν πράγματι στη χώρα αυτή βασανιστές, χαφιέδες και εκτελεστές ενός πολύ βίαιου παρακράτους που για δεκαετίες άλωσε το κράτος; Και τι απέγιναν την επομένη της δημοκρατικής αποκατάστασης που εμφανίστηκε ολοκληρωτική και πλήρης;
Καλύπτοντας μια περίοδο περίπου ογδόντα χρόνων, «Το άκυρο αύριο» του Κοσμά Χαρπαντίδη ανασυστήνει τα πολυπλόκαμα δίκτυα των σκοτεινών πολιτικοστρατιωτικών δυνάμεων στη διπλά βασανισμένη από τη γερμανική και βουλγαρική Κατοχή Δράμα. Κινούμενο ανάμεσα σε πραγματικότητα και φαντασία, αναμειγνύοντας αληθινά με επινοημένα γεγονότα, το πολιτικό μυθιστόρημα του 58χρονου συγγραφέα αποκαλύπτει πως οι δυνάμεις του σκότους –η αμιγής βία, η δεισιδαίμων θρησκευτική εμμονή και η εθνικιστική υστερία– ουδέποτε εξαφανίστηκαν. Υποχώρησαν για λόγους τακτικής προκειμένου να ξαναανδρωθούν με την είσοδο των μεταναστών..''
Διαβάστε περισσότερα.. 

Hi-tech financial firms flee UK amid doubts over Brexit

''An exodus of “fintech” companies from Britain has begun, the chief executive of a leading firm has said, dashing the government’s hopes of building the UK into a world leader for the industry.
Every reasonably-sized company in the flourishing financial technology sector – involving e-lending, money transfers and the banking markets – is now actively looking at moving staff and investment out of the country because of the uncertainty caused by Brexit, it is claimed...''
read more..

''Γιατί η ελληνική κρίση επιμένει ακόμη'' ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

''Πόσο μοναδική στα ιστορικά χρονικά είναι η ελληνική κρίση; Δύο διαγράμματα αποτυπώνουν ανάγλυφα την τραγική εικόνα της χώρας. Το πρώτο –από την πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα– συγκρίνει τέσσερις μεγάλες κρίσεις ανεπτυγμένων χωρών του τελευταίου αιώνα: τη Μεγάλη Υφεση της δεκαετίας του ’30 στις ΗΠΑ, την ασιατική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του ’90, την πρόσφατη εμπειρία της Ευρωζώνης και την ελληνική κρίση..''
Διαβάστε περισσότερα..

Sunday, February 26, 2017

Christina Pluhar and L’arpeggiata – La lyra d’Orfeo: Luigi Rossi à la cour d’Anne d’Autriche


Soloist: Véronique Gens, soprano
Veronika Skuplik, Mira Glodeanu, Bruno Cocset, Paulina van Laarhoven, Mieneke van den Velden, Christine Plubeau, Richard Myron, Elisabeth Seitz, Elisabeth Geiger and Haru Kitamika.
L’Arpeggiata conducted by Christina Pluhar.

''ΛΥΤΡΑΤΑ'' ΓΙΑ ΛΕΥΚΕΣ ΦΑΚΕΣ ΕΓΚΛΟΥΒΗΣ. Η ΣΟΦΙΑ ΣΦΕΤΣΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ.

Στην πλατεία της Εγκλουβής υπάρχει ένα ταβερνάκι με 4-5 τραπέζια ''ΛΥΤΡΑΤΑ'' που σερβίρει αποκλειστικά λευκή φακή. Είναι ένα θαύμα γευστικής απόλαυσης. Στη συνέχεια ένα παλαιό ντοκυμαντέρ της ΕΤ3. Οι βόλτοι, τα φακοχώραφα, η καλλιέργεια της φακής , το μαγείρεμα, η ιστορία..



ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ..


Friday, February 24, 2017

''Ηγέτες και πραγματικότητα'' Γιώργος Κακλίκης Πρέσβης επί τιμή




''Η φημολογούμενη αμερικανική στροφή προς συνεργασία με τη Ρωσία, ώστε να υλοποιηθεί -έστω και μερικώς- το λεχθέν από τον Σ. Λαβρόφ για την «αναγνώριση της πραγματικότητας ότι ΗΠΑ και Ρωσία είναι οι εγγυήτριες της σταθερότητας στον κόσμο», βρίσκει την ΕΕ απροετοίμαστη μπροστά σε αλλαγές που την αφήνουν εκτός νυμφώνος. Το Βερολίνο αντέδρασε τονίζοντας την ανάγκη «να μείνουμε ενωμένοι», «η Ευρωπαϊκή Ενωση να αναλάβει ευρύτερο διεθνή ρόλο παύοντας να εξαρτάται από τις ΗΠΑ, που καλό είναι να αποφεύγουν μονομερείς ενέργειες και απευθείας συνεννοήσεις με τη Ρωσία».
Υπάρχουν όμως ερωτηματικά για το εάν το Βερολίνο μπορεί να προβεί σε ουσιαστικά βήματα. Η τακτική του στον χώρο της οικονομίας δεν αποτελεί συνεκτική ύλη για πολιτική συσπείρωση των εταίρων. Παράλληλα, ο γραφειοκρατικός υδροκεφαλισμός των Βρυξελλών, σε συνδυασμό με τον στραγγαλισμό των οραμάτων, έχει απονευρώσει τους πιστούς του ευρωπαϊκού ιδεώδους..'' 

'' La zone euro dans le piège de la dette grecque'' Jean Quatremer 22

''La Grèce, ce sont « les feux de l’amour » de la zone euro : des épisodes, dont on a perdu depuis longtemps le compte, des personnages à foison, des rebondissements, des trahisons et des passions qui se répètent à l’infini, mais parviennent à tenir en haleine les peuples, les Etats, les marchés. Les mêmes questions, depuis 2010, toujours : la Grèce va-t-elle faire faillite ? Le Grexit est-il au bout du printemps ? Faut-il restructurer la dette grecque ? L’austérité est-elle le seul avenir des Grecs? Depuis sept ans, la zone euro est engluée dans cette crise dont personne ne voit l’issue et dont le coût politique, pour l’idée européenne elle-même, est de plus en plus élevé..''

Thursday, February 23, 2017

ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ?

''The Data That Turned the World Upside Down'' posted by Androula K.

''..How dangerous is big data?
Anyone who has not spent the last five years living on another planet will be familiar with the term Big Data. Big Data means, in essence, that everything we do, both on and offline, leaves digital traces. Every purchase we make with our cards, every search we type into Google, every movement we make when our mobile phone is in our pocket, every "like" is stored. Especially every "like." For a long time, it was not entirely clear what use this data could have—except, perhaps, that we might find ads for high blood pressure remedies just after we've Googled "reduce blood pressure."
On November 9, it became clear that maybe much more is possible. The company behind Trump's online campaign—the same company that had worked for Leave.EU in the very early stages of its "Brexit" campaign—was a Big Data company: Cambridge Analytica..''

Wednesday, February 22, 2017

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΥΛΟ ΚΑΙ ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ

Φωτογραφίες..https://www.flickr.com/photos/atrif/tags/%CF%88%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%83217/

''Brexit deal can be done'' Catherine Day




The State’s former top civil servant in the EU has said she is confident a Brexit deal can be done, because everybody involved wants to make it work.
Speaking at the All-Island Civic Dialogue on Brexit in Dublin Castle on Friday, Catherine Day, who was secretary-general of the European Commission from 2005 until 2015, said the EU had always been “endlessly creative” about finding solutions to the problems it faces.
“We will hammer out something in the end of the day, because that is my experience,” she said.
read more..

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ




Αξιολόγηση ή αλλιώς ο Σίσυφος της ελληνικής κρίσης
Έγινε ένα βήμα, αλλά για να κλείσει η αξιολόγηση χρειάζονται ακόμα άλματα. Κυρίως εκ μέρους της ελληνικής πλευράς. Η Κυβέρνηση διένειμε ένα non paper οργουελικού περιεχομένου που συνοδεύτηκε από διθυραμβικές δηλώσεις Υπουργών, ισχυριζόμενη ότι και πρόοδο έχει κάνει και κόκκινες γραμμές διατηρεί και τη διαπραγμάτευση συνεχίζει…
Η απόφαση του Eurogroup είναι μία ετεροχρονισμένη απόφαση. Είναι κάτι που θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει αποφασιστεί μήνες πριν!
Η Κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα και την ευχέρεια μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό να κλείσει την αξιολόγηση, που αφορά μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις που η ίδια έχει συμφωνήσει από τον Αύγουστο 2015.
Χάθηκαν, όμως, άσκοπα αρκετοί μήνες…χάθηκε χρόνος κρίσιμος προκειμένου να κερδηθεί πολιτικός χρόνος χρήσιμος, αλλά εθνικά επιζήμιος.
 Διαβάστε περισσότερα..

Tuesday, February 21, 2017

ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Φωτογραφίες..

''ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ?'' ΤΗΣ Π.Χ.


Τότε, οι εθνικοσοσιαλιστές αποφάσισαν να κάνουν πλιάτσικο στο πιο εύπορο στρώμα του γερμανικού λαού, εξαιρουμένων των γερμανών βιομηχάνων. Ήταν εύκολο και άμεσο χρήμα. Έντυσαν την απόφαση τους αυτή με διάφορα φούμαρα περί καθαρότητας αρείου έθνους, για λόγους ευκολότερης αποδοχής από τον λαό και προχώρησαν σε αυτό που έχει μείνει στην ιστορία ως ολοκαύτωμα. Παράπλευρες απώλειες οι άλλες, όχι εύπορες μειονότητες, όπως τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι κλπ, που όμως έκαναν πιο πειστικό το επιχείρημα περί καθαρότητας. Τώρα, στην χώρα μας, το πλιάτσικο του αποθεματικού των συντάξεων είναι πάλι εύκολο και άμεσο χρήμα. Έχει ληφθει  η απόφαση να ψοφήσει όποιος τολμήσει να γεράσει,

Υ.Γ. ο διάλογος
 Α.''ποιοί φταίνε για  όλα?'' 
Β. ''Μα βέβαια οι Εβραίοι και οι..ποδηλάτες'' 
Α. ''Γιατί οι ποδηλάτες?  
Β. ''Και γιατί οι Εβραίοι?''
'Εχει μακρά ιστορία, και πολλοί την έχουν ενσωματώσει στο έργο τους.

''Ο κίνδυνος μεγάλης εθνικής καταστροφής αυξάνεται κάθε μέρα Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017'' ΛΟΥΚΑΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ ''LIBERAL''


''Για τι είδους αλλαγές στις ευρωπαϊκές συνθήκες πρέπει να προετοιμαζόμαστε;
Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς. Εγώ προσωπικά έχω γράψει και μιλήσει πολλές φορές εντός και εκτός συνόρων για το προς τα πού θα μπορούσε να κινηθεί η Ευρώπη. Σίγουρα υπάρχουν δύο τουλάχιστον μεγάλοι τομείς στους οποίους θα πρέπει να περιμένουμε πρωτοβουλίες. Ο ένας είναι προφανώς η ευρωζώνη, διότι κάθε νηφάλιος παρατηρητής γνωρίζει ότι η διακυβέρνηση του ευρώ παραμένει στρεβλή και το σχήμα δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Ο δεύτερος είναι  ο τομέας της ασφάλειας. Πλέον έχει μπει πολύ περισσότερο στην ατζέντα γιατί πήρε φωτιά η γειτονιά και εξάγει αστάθεια προς την Ευρώπη, επίσης λόγω Putin αλλά και γιατί εμφανίστηκε ένα νέο φαινόμενο που λέγεται Trump, ένας νέος Αμερικανός πρόεδρος ο οποίος –αδιανόητο πριν- δηλώνει δημοσίως ότι μπορεί να είναι και υπέρ της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το θέμα της ασφάλειας μπαίνει ξανά στην κορυφή των προτεραιοτήτων υποχρεώνοντας το Βερολίνο και το Παρίσι να πάρουν πρωτοβουλίες..''

Monday, February 20, 2017

Τριφύλλης Αντώνης ''Για την Ευρώπη, ο καιρός της απραξίας τελείωσε'' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 19/02/2017 ''ΤΟ ΒΗΜΑ''

«Η κατάσταση είναι απελπιστική, αλλά δεν είναι σοβαρή»
Paul Watzlavick, ψυχολόγος
Από το βιβλίο «Φτιάξε
τη δυστυχία μόνος σου»

Η ΕΕ ιδρύθηκε με σκοπό την παγίωση της ειρήνης στην ήπειρο των μεγάλων πολέμων του 20ού αιώνα. Ως μέσον, από τις χώρες που την ίδρυσαν, επελέγη η ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της και η αλληλεξάρτησή τους με κοινούς κανόνες με τη δημιουργία ενός υπερεθνικού οργάνου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κ.λπ. Μέρος της κυριαρχίας των κρατών θα έπρεπε να μεταβιβαστεί σε αυτό το όργανο.
Ο στρατηγικός στόχος των πατέρων της ΕΕ ήταν η σταδιακή εξέλιξη σε «όλο και περισσότερη Ευρώπη». Η πορεία της προς την ενοποίηση οδήγησε στη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς, της ΟΝΕ και στη διεύρυνση με κράτη που έζησαν δικτατορίες, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, ή ανήκαν στο ανατολικό μπλοκ και η Κύπρος. Ως βασικές προϋποθέσεις για τη συμμετοχή συνομολογήθηκε να είναι η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά με τις τέσσερις ελευθερίες διακίνησης προσώπων, κεφαλαίων, και αγαθών. Είναι αυτές ακριβώς οι αρχές που βάλλονται από τους ποικίλους εχθρούς της. Η εκχώρηση κυριαρχίας και οι ελευθερίες διακίνησης.

'' Looking Beyond NATO Europe Must Plan to Defend Itself '' by Christiane Hoffmann

''The era in European history when the Continent could delegate its security to a partner across the Atlantic has passed, irrevocably. That will remain true even after Trump is no longer in the White House. Trump, after all, is a symptom of the crisis in the West, not its cause. America remains a possible partner for Europe, but it is no longer a reliable one. Wolfgang Ischinger, head of the Munich Security Conference, rightly warned Europeans not to write America off as a partner. That would be premature. But it would also be reckless and naïve if Europe were not to prepare for the fact that it can no longer unconditionally rely on the United States...''
 

Sunday, February 19, 2017

Mozart - Symphony No. 23 in D Major KV181 (Ton Koopman)

Conducted by the Dutch harpsichordist, organist and conductor Ton Koopman, the Mozarteum Orchester Salzburg performs Wolfgang Amadeus Mozart’s Symphony No. 23 in D major, K. 181/162b. Video was recorded in 2002.

''Will Trump’s presidency finally kill the myth of the special relationship? ''

''At the end of January, Theresa May rushed to Washington to ensure that she would be the first foreign leader to meet the newly inaugurated American president. The pair held a joint press conference – shortly before she was photographed awkwardly holding Donald Trump’s hand, and shortly after she extended an invitation for a state visit to London to meet the Queen – which began with the usual invocations of the sacred bond between the United Kingdom and the United States. “The special relationship between our two countries has been one of the great forces in history for justice and for peace,” Trump declared in his opening statement. “We have one of the great bonds.”

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ (ΡΟΔΑΚΙ) ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ

Δείτε τις φωτογραφίες..

Saturday, February 18, 2017

''ΧΟΥΝΤΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ''του Α.Τ. ''ΤΑ ΝΕΑ''


Δεν ξέρω τι μ' έπιασε και τελευταία θυμάμαι την εποχή της χούντας. Και ιδιαίτερα τις στιγμές που ο καγχασμός σε χώρους επικοινωνίας αντικατέστησε τον φόβο.
Ημουν ηλικιακά μια γενιά πριν από τη γενιά του Πολυτεχνείου. Μια γενιά που σιώπησε μεταξύ της γενιάς του 114 και του Πολυτεχνείου. Μια γενιά απογοητευμένη, σιωπηλή και θυμωμένη. Που την επαύριον των τανκς των προδοτών είχαμε θυμό για την απρονοησία των αριστερών και κεντρώων δυνάμεων, που πιάστηκαν στον ύπνο. Επιπλέον, η σιγή του λαού ήταν εκκωφαντική. Η πληροφορία περιοριζόταν στις εκπομπές του BBC και της Ντόιτσε Βέλε του Παύλου Μπακογιάννη και του Κώστα Νικολάου, για όσους είχαν ραδιόφωνο. Η «Καθημερινή» της Βλάχου είχε κλείσει και «ΤΑ ΝΕΑ» και «Το Βήμα» λειτουργούσαν υπό καθεστώς λογοκρισίας. Ομως η παρουσία τους και μόνο φάνταζε σαν κρυμμένο σύμβολο δημοκρατίας και διακριτικής ενημέρωσης, που έβρισκε πάντα υπαινικτικούς τρόπους αντίστασης και με κίνδυνο να κλείσουν ή δημοσιογράφοι να βρεθούν πίσω από τα κάγκελα της ΕΣΑ.
Βέβαια, κατά καιρούς υπήρχαν και ξένα περιοδικά και εφημερίδες από τις οποίες

ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΕΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

Δείτε τις φωτογραφίες..

Δείτε το βίντεο..

Friday, February 17, 2017

ex National Security Adviser Michael Flynn THE FIRT VICTIM OF AN POST-TROUTH ADMINISTRATION

Beyond the narrow scope of Trump’s doctrines, what more is there to his foreign policy? One answer lies in the views of those he has chosen as his leading advisers. Foremost among them—at least for now—is retired Army Lieutenant General Michael Flynn, principal foreign policy spokesman during the campaign and named early in the transition as White House national security adviser.
In The Field of Fight, coauthored with Michael Ledeen, Flynn asserts that the United States is facing an “international alliance of evil countries and movements that is working to destroy us.” This “working coalition,” centered on Iran, also includes North Korea, China, Russia, Syria, Cuba, Bolivia, Venezuela, and Nicaragua. Cooperation among these countries derives from the shared hatred of the United States, which “binds together jihadis, Communists, and garden-variety tyrants.” No evidence is offered in support of this bizarre fantasy.
The United States must “energize every element of national power in a cohesive synchronized manner—similar to the effort during World War II” to fight this new “global war.” The radical Islamists, Flynn writes, “think they’re winning, and so do I.” Things are so dire, in fact, that “I’m totally convinced that, without a proper sense of urgency, we will be eventually defeated, dominated, and very likely destroyed.” So far, “our leaders in Washington, from the White House to the Pentagon to our major military headquarters, have proven they aren’t up to” fighting this war.
Iran is at the heart of Flynn’s fevered vision. The strictly limited, multilateral nuclear agreement signed in 2015 has been criticized by some for not going beyond the nuclear issue. Flynn and Ledeen transform it into a full-scale “strategic embrace of the Islamic Republic” by the United States. Focusing on the nuclear issue is, in any case, a mistake since, they argue, the goal of US policy should be regime change. Instead of invading Iraq in 2003, “our primary target should have been Tehran,…and the method should have been political—support of the internal Iranian opposition.” That this could have brought down the deeply entrenched Iranian government is another pure fantasy. But “we should at least consider how to change Iran from within, remembering that such methods brought down the Soviet Empire.” (They didn’t.)
The wars in Iraq and Afghanistan, Flynn writes, have been fought in a “half-assed” manner, with “token” forces and without the resolution “to crush our enemies.” To win we have to destroy all ISIS and al-Qaeda bases, conquer the terrorities they hold, return them to local control, and then, somehow, “insist on good governance.” It was a “pipe dream” to believe we could bring full democracy to this region (not clearly defined, but including, at least, Afghanistan, Iraq, and Kurdish areas), but “we could certainly bring order.” Order and good governance have, of course, been the elusive goals of a decade and a half of multitrillion-dollar effort.
“Eliminating Radical Islam” will take leadership that “isn’t obsessed with consensus.” The only consensus that matters is “the one at the end” of what Flynn emphasizes will be a war extending for generations. Awash in tweets and twenty-four-hour news coverage, he yet writes, “things have not changed much since Machiavelli told his prince ‘if you are victorious, the people will judge what ever means you used to have been appropriate.’”
Flynn does part company with Trump (and, perhaps, with Secretary of State designate Rex Tillerson) in a major way regarding Russia. “There is no reason to believe Putin would welcome cooperation with us,” he writes. The Kremlin’s 2016 announcement of its intention to open new military bases on its western border and its plan to increase the readiness of its nuclear forces “are, rather, indications that Putin fully intends to do the same thing as, and in tandem with, the Iranians: pursue the war against us.”
Trump’s statements have been much friendlier, to say the least, toward Russia. But it’s easy to see what Trump would find attractive in Flynn’s fact-free bluster. Moreover, Flynn was the first big-name (or, at least, not completely obscure) national security figure to join his campaign, bringing badly needed credibility, for which Trump owes him a good deal. Yet this book reveals a man so utterly out of touch with the real world at home or in the Middle East that it’s hard to believe even Trump could take him seriously for long, or that a man whose former military colleagues now call him “unhinged” will survive very long in the critical position to which he has been named.
ARTICLES
 Jonathan Bernstein: Republicans Are Fiddling While Their White House Burns
 :
Trump's Security Lapses Should Be a Wake-Up Cal

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Περ. ΦΡΕΑΡ 18, Φεβρουάριος 2017 ΣΕΞΤΟΣ ΠΡΟΠΕΡΤΙΟΣ ΕΛΕΓΕΙΕΣ Ἐκλογὴ σὲ ἐλεύθερη ἀπόδοση* ἀπὸ τὸ λατινικό τοῦ Ἀντώνη Ζέρβα



 ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ


ΕΛΕΓΕΙΑ ΠΡΩΤΗ

[Πρὸς Τύλλον]


Ὅλα ἄρχισαν σὰν μ’ ἔρριξε ἡ Κυνθία στὴν ἄθλια σκλαβιὰ μὲ τὰ ποθεινά της μάτια, ποτὲ προηγουμένως δὲν εἶχα νοιώσει πάθος γιὰ τὴ σάρκα.
Ἔκτοτε, τὸ βλέμμα μου χαμήλωσε, ἔσπασε τὸ φρόνημα, ὁ Ἔρως μὲ πάτησε χάμω κι αὐτοῦ μοῦ δίδασκε νὰ μισῶ τὰ σεμνὰ κορίτσια, νὰ ζῶ ξεδιάντροπος, χωρὶς σύνεση ποσῶς.
Πάει κιόλας ἕνας χρόνος ὁλόκληρος μὰ ἡ παραφορά μου δὲν λέει νὰ καταλαγιάσει, τόσο ἐνάντιους ἔχω τοὺς θεούς.
Ὁ Μειλανίων, Τύλλε, καμμιὰ δοκιμασία δὲν σιχάθηκε, γι’αὺτὸ καὶ μπόρεσε νὰ ὑποτάξει τὴν σκληροτράχηλη, τὴν ἄγρια κόρη τοῦ Ἰάσιου.
Τὴ μιὰ περιπλανιότανε παράφορος στ’ ἄντρα τοῦ Παρθένιου ὄρους, τά ‘βαλε μὲ τ’ἀνάτριχα θηρία∙ τὴν ἄλλη, χτυπημένος ἀπὸ τὰ ρόπαλα τοῦ Ὑλέα, βόγγιζε κατὰ γῆς κι ἄκουαν τὰ βράχια τῆς Ἀρκαδίας.
Ἔτσι νικήθηκε ἡ ταχύποδη κοπέλλα, γιατὶ μεγάλη δύναμη στὰ ἐρωτικὰ ἔχουν οἱ προσφορὲς κι οἱ δεινοπάθειες.  

Διαβάστε τρία αποσπάσματα..

Alan Mathison Turing. 1912-1954 M. H. A. Newman BIOGRAPHICAL MEMOIRS OF FELLOWS OF THE ROYAL SOCIETY

We are delighted to announce that the archive of Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society is now permanently free to access.
The Royal Society first published short obituaries of its Fellows in 1830, in Proceedings of the Royal Society of London. From 1932, fuller memoirs of nearly every deceased Fellow and Foreign Member have appeared in Obituary Notices of Fellows of the Royal Society (1932 to 1954) and Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society (1955 onwards). A guide to finding obituaries can be found here.
Readers can now access all content that is over one year old. This includes memoirs of distinguished Fellows such as Albert Einstein, Dorothy Hodgkin, Sir Alan Parkes, Alan Turing, Dame Miriam Rothschild and John Bernal.
Find out more about the Biographical Memoirs in this interview with the Editor-in-Chief, Malcolm Longair.
READ MORE ABOUT TURING 

Wednesday, February 15, 2017

''Διπλωματία & εξοπλισμοί'' Γράφει ο Γιώργος Κακλίκης Πρέσβης επί τιμή

Η προμήθεια από την Τουρκία 30 μαχητικών αεροσκαφών F-35 θα είναι το πρώτο κύμα παραλαβής (2018) ενός πολύ μεγαλύτερου αριθμού τους. Με την αγορά αυτή, έρχεται και η φημολογούμενη απόκτηση αεροπλανοφόρου, ενώ προστίθεται η πρόσφατη συνεννόηση της Βρετανίδας πρωθυπουργού με την τουρκική ηγεσία για εξοπλιστική συνεργασία Hνωμένου Βασιλείου?Τουρκίας. Από την πλευρά της Ελλάδας αναλαμβάνεται η αναβάθμιση των F-16 που διαθέτει, ενώ αντιμετωπίζεται το ενδεχόμενο απόκτησης F-35.
Η ισορροπία ανατρέπεται. Λογικές, συνεπώς, οι ανησυχίες ιδίως αν συνεκτιμηθούν η εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας και οι ανατροπές που κυοφορούνται στα ανατολικά της σύνορα. Ολ’ αυτά ενδέχεται να ωθήσουν τον κ. Ερντογάν σε κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να προσελκύσει τη λαϊκή ψήφο κατά το επικείμενο δημοψήφισμα. Οι εκτιμήσεις για την επιθετικότητα της Αγκυρας κλίνουν υπέρ της «εσωτερικής εκδοχής», ότι η τουρκική ηγεσία κινείται με γνώμονα την εσωτερική κατανάλωση. Ομως, να μη λησμονούμε ότι οι τουρκικοί προγραμματισμοί είναι μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί δράσης αν και όταν οι συνθήκες παρουσιασθούν ευνοϊκές. Οπως συνέβη το 1974....
Διαβάστε περισότερα..

17.01.2017, Αθήνα: «Διαδίκτυο και Δημοκρατία. Fake news & Post truth πολιτική» Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση

Oμιλητές: 

Πέτρος Τατσόπουλος, συγγραφέας, πρώην βουλευτής (διαβάστε την ομιλία εδώ)
Δημήτρης Κουκιάδης, διδάκτωρ στο δίκαιο του Διαδικτύου στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης (διαβάστε την ομιλία εδώ)
Γιάννης Κουτσομύτης, αρθρογράφος, αναλυτής (διαβάστε την ομιλία εδώ)
Κωνσταντίνος Κορίκης, στρατηγική ψηφιακών μέσων (διαβάστε την ομιλία εδώ)
Την εκδήλωση συντόνισε η Μαρία Τσάκου, νομικός, συνιδρύτρια του διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού κ site Αmagi 
* Για το κείμενο της παρέμβασης του Ευ. Βενιζέλου, δείτε εδώ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΔΙΝΟΣ ''ΕΚΟΥΑΤΟΡΙΑ''


28 minutes 13 min, fake news and post truth

Cécile de Ram et Sylvie Paré viennent témoigner ce soir  sur notre plateau.
Trump, Brexit, climat : la vérité si je mens ?
La semaine dernière, Facebook et Google ont annoncé le lancement avec 16 rédactions françaises d’un outil de vérification des infos du web ou « fact checking », soutenu par Facebook. Son nom : Crosscheck. Sa mission : faire la chasse aux fausses sur Internet. Car depuis quelque mois, l’heure est à la « post-vérité ». Élu mot de l’année 2016 par l’Oxford Dictionnary qui le définit comme « les circonstances dans lesquelles les faits objectifs ont moins d’influence pour former l’opinion publique que l’appel à l’émotion et aux croyances personnelles », il a surtout resurgit au moment du Brexit puis de l’élection de Donald Trump, qui aurait été élu notamment grâce à la circulation de nombreuses fausses informations sur le web allant dans le sens du discours du candidat républicain. La « post-vérité » aurait-elle pris le dessus sur les médias traditionnels ?

Tuesday, February 14, 2017

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ''ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ'' ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ




''..«Αμπαλάρουν τη δυσαρέσκεια λόγω της οικονομικής κρίσης σε συσκευασία επαναφοράς της δραχμής…», λέει στη σελίδα 13 του βιβλίου του, Ευρώ ή Δραχμή, ο Νίκος Χριστοδουλάκης.

Ποιο είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση περί Δραχμής; Πολύ απλά ότι το ερώτημα για την αλλαγή νομίσματος, αυτή τη στιγμή δεν έχει παρά δευτερεύουσα και ύποπτη σημασία, για μια μικρή χώρα που είναι ήδη χρεοκοπημένη, χωρίς αξιόλογη παραγωγική και εγχώρια αναπτυξιακή βάση και που στηρίζεται στη βοήθεια των εταίρων της. Το δίλημμα είναι παραπλανητικό και αποσείει τις ευθύνες της πολιτικής, επιχειρηματικής, ακαδημαϊκής, δημοσιογραφικής τάξης της χώρας, που έχουν ευθύνη να μην αποκρύπτουν τις συνέπειες μίας εξόδου από το Ευρώ, αλλά και τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα, είτε μείνει είτε φύγει από την ΟΝΕ..''