Monday, January 26, 2009

ΟΤΙ ΛΑΜΠΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ...

...ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ
Αφού δείτε το κείμενο της WASHINGTON POST στη συνέχεια διαβάστε το σχόλιο και τη μετάφρασή του.
Ενα κρύο πωινό του Ιανουαρίου..
Και ιδού ένα βίντεο με τη σκηνή στο μετρό καθώς και δείγμα δουλειάς του βιρτουόζου J.Bell
Ο J.BELL στο μετρό
Ο J.BELL παίζει PAGANINI
'Ισως Γεώργιε το όλο θέμα που διάλεξες αναφέρεται συνειρμικά στο Blog μας και την..χαμηλή ΄΄ορατότητά'' του.

1 comment:

  1. (Σχετικά με το κρύο πρωϊνό του Ιανουαρίου:)
    Είναι ένα ζήτημα βεβαίως βεβαίως, αν και μπορώ να πώ ότι και η ομορφιά έχει τις ώρες της, έχει και το κοινό της, αλλά και ότι μου αρέσει να έχω την ομορφιά γύρω μου σαν φυσικό περιβάλλον και να μην εντυπωσιάζομαι πάντα από αυτήν, να την έχω όμως εύκολη για να κάνω χρήση της μόλις το θελήσω. Οπως γίνεται με το φυσικό τοπείο στην ελλάδα πχ.
    Οταν περπατάς στον σταθμό συνήθως τρέχεις για κάπου. Ο ήχος της καλής μουσικής -που ακούγεται και λίγο πριν την πλησιάσεις έως και λίγο αφού απομακρύνθηκες- παίζει έναν ρόλο που αρκεί. Στις συνθήκες εκείνες μάλλον αρκεί. Δεν χρειάζεται να βγείς από τον ρυθμό σου. Η καλή μουσική τον χάϊδεψε επαρκώς.
    Αν σταματήσω θα ακολουθήσει το άλλο ερώτημα: Και άκουσες τρία λεφτά και φεύγεις; Δεν μπορείς να διαθέσεις λίγο χρόνο για να ακούσεις ολόκληρο το αριστούργημα από τον καλύτερο κλπ κλπ;
    Πού θα το πάμε έτσι; Το προηγούμενο σενάριο είναι προτιμότερο. Περνάω, με αγγίζει, μου μένει κάτι. Περιρρέουσα ομορφιά.

    ReplyDelete