Ian Rankin (1960-) Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ-2020) κριτικη ανάλυση Γιώργος Κωτσορίδης

 

   «Ο Τζον είπε ότι στον τάφο του θέλει να γράφει: “Άκουγε τα φλιπσάιντ”». Η παραπάνω επιθυμία του επιθεωρητή Τζον Ρέμπους, είναι αντιπροσωπευτική του ιδιόρρυθμου, αντισυμβατικού, περιθωριακού, αντικομφορμιστή, κυνικού και με χρόνια αδυναμία στο κάπνισμα και το αλκοόλ, συνταξιούχου πια, σκοτσέζου αστυνομικού, ήρωα-φετίχ του Ίαν Ράνκιν[1]. Την ανορθόδοξη αυτή φράση αποκαλύπτει στην αρχή του βιβλίου η επί σειρά ετών συνεργάτης του Ρέμπους επιθεωρήτρια  Σιβόν Κλαρκ, στον επίσης επιθεωρητή Μάλκομ Φοξ, κατά τη διάρκεια τακτοποίησης μερικών  δίσκων των 45 στροφών στο καινούργιο ισόγειο διαμέρισμα όπου ο Ρέμπους υποχρεώθηκε να μετακομίσει λόγω της ΧΑΠ (Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας) από την οποία υποφέρει.

 

    Ακολουθεί η μεστή συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας, όπως την δημοσίευσε πρόσφατα σε ημερήσια εφημερίδα ο αγαπητός μας Γρηγόρης Αζαριάδης, φίλος, συγγραφέας και μέλος της Λέσχης μας, τον οποίο και θερμά ευχαριστούμε:

   “Τις μέρες που ο συνταξιούχος Τζον Ρέμπους μετακομίζει στο καινούργιο του διαμέρισμα, με τη βοήθεια της αχώριστης φίλης του επιθεωρήτριας Σιβόν Κλαρκ, δέχεται ένα επείγον τηλεφώνημα από τη θυγατέρα του Σαμάνθα, που ζει με την κόρη της Κάρι και τον σύντροφό της Κιθ, σε ένα απομονωμένο χωριό της βόρειας Σκωτίας. Ο Κιθ έχει εξαφανιστεί και η τρομαγμένη Σαμάνθα ζητάει τη βοήθεια του πατέρα της. Πραγματικά, ο Ρέμπους σπεύδει τάχιστα επί τόπου για να εξακριβώσει τι έχει συμβεί και

---

[1] To “Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς” είναι το 23^ο - και πιο πρόσφατο - βιβλίο, με πρωταγωνιστή τον, συνταξιούχο πλέον, Επιθεωρητή Τζον Ρέμπους, που πρωτοεμφανίστηκε το 1987, με το “Knots and crosses”. Το παρόν βιβλίο είναι το τέταρτο του Rankin, που συζητούμε στη Λέσχη, μετά τα “Οι αναστημένοι” και “Σκελετοί στο πατάρι” / 10^η Συνάντηση, της 22.11.2007, και “Με τις πόρτες ανοικτές” / 34^η Συνάντηση, της 19.11.2009 (όλα, στο ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ).

Διαβάστε τη συνέχεια..