''Μέρα όμορφη, ηλιόλουστη, υπέροχη, από τις τελευταίες του
μικρού καλοκαιριού ή του «ινδικού καλοκαιριού» όπως λένε οι Γάλλοι, κατά την
Ελίζα.
Ο Χρήστος σίγουρα έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Όθρυ.
Έχει κάνει πολλές αναβάσεις, αλλά, όπως μας είπε, δεν πήγε ποτέ στο
Γερακοβούνι, στην κορυφή. Το είχε καημό. Καημό το είχα κι εγώ, ενώ η Βάσω, με
μια - δυο αρνητικές εμπειρίες στο παρελθόν, πάντα στέκονταν εμπόδιο «για το παλιοβούνι».
“Άμα τελειώσουν όλα τα βουνά της Ελλάδας, τότε θα ξανανέβω στην Όθρυ”, έλεγε. Να
που ανέβηκε· κι επέστρεψε ξεκούραστη
κι ευχαριστημένη αυτή τη φορά, μετά από μια πορεία εφτά ωρών και ανάβαση σε
τρεις κορυφές: Γκιούζι, Γερακοβούνι, Σαπουνάς.
Η Όθρυς, το βουνό των
τιτάνων και του βασιλείου του Αχιλλέα,
είναι το βουνό του τσαγιού και της ρίγανης, της φτέρης και των πηγών με τα
πλούσια νερά που αναβρύζουν - το χωριό Ανάβρα, η πηγή «Ανάβρα» Νεράιδας - με τα απότομα φαράγγια και τα περίφημα σπήλαια για τους σπηλαιολόγους,
το βουνό της ελεύθερης βοσκής'
.
κι εγώ που νόμιζα ότι το indian summer είναι το ινδιάνικο καλοκαίρι
ReplyDeleteΌσο γερνάμε μαθαίνουμε. Και αυξάνουν και οι πόνοι.
Delete