Σε προηγούμενες παγκόσμιες κρίσεις στα 70 χρόνια της ιστορίας
της Ένωσης , πάντα το ερώτημα ήταν ‘’και μετά τι;’’. ΄Πώς θα είναι η ζωή μετά,
και κατά συνέπεια αν θα αντέξει και πώς
θα αντιδράσει στο οικονομικό και πολιτικό σοκ το εύθραυστο, καινοφανές και
ευαίσθητο πολιτικό, οικονομικό και πρωτίστως πολιτιστικό δημιούργημα του
τελευταίου παγκόσμιου πολέμου.
Από τις προηγούμενες κρίσεις (απαξίωση της ναυπηγικής και
χαλυβουργικής βιομηχανίας, κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, χρηματοπιστωτική
κρίση του 2008 και κρίση ομολόγων) , διαδεχτήκαμε ότι η Ευρώπη προχωράει μόνο
μέσα από κρίσεις. Αλλά προχωράει προσαρμοζόμενη με δυσκολία να συντονίσει τα
κράτη της, αλλάζοντας ή δημιουργώντας θεσμούς και πολιτικές.
Και τώρα; Τώρα ζούμε μια πρωτοφανή στον αιώνα μας υγειονομική
κρίση. Και έχουμε ως γνώση τις μεγάλες πανδημίες της εποχής του Περικλή, της
πανώλης ή της Ισπανικής γρίπης . Είναι μια κατάσταση που φέρνει σε πρώτη γραμμή
την επιστήμη, και ακολουθούν τα κράτη προετοιμαζόμενα για τις οικονομικές
συνέπειες, οι οποίες όσο παρατείνεται η ανεξέλεγκτη πορεία του υιού αυξάνει
γεωμετρικά. Με άλλα λόγια, αν δεν βρεθεί φάρμακο και εμβόλιο θα ζούμε σε μια
εφιαλτική κατάσταση για τον άνθρωπο, και σε μια ακόμη απροσδιόριστη ανάγκη
δανεισμού για την αντιμετώπιση των εκατομμυρίων ανέργων. Και τον κίνδυνο τυχόν
επερχόμενης διατροφικής κρίσης κατά τον ΟΗΕ.
Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται για την μ.κ. (μετά
κορωνοιού) εποχή είναι το αν θα αντέξει η Ευρώπη.
Άλλοι πιστεύουν ότι
δεν θα αντέξει, άλλοι ότι θα εξαρτηθεί από το πόσο θα διαρκέσει η πανδημία.
Φάρμακα και εμβόλιο θα καθορίσουν την διάρκεια και την ένταση της οικονομικής
ασφυξίας. Και άλλοι ότι θα εξαρτηθεί από την προσαρμογή της Ε.Ε. στα δεδομένα
που συνάδουν με την μ.κ. εποχή.
Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment