“Ο θάνατος δεν ήταν άγνωστο φαινόμενο μέχρι
τότε στο αγρόκτημα, και οι κρεατόμυγες δεν είναι έντομα που μεροληπτούν… Η
ξηρασία εκείνου του καλοκαιριού τις είχε κάνει πολύ εκλεκτικές. Αναζητούσαν
μάτια ακίνητα και κολλώδεις πληγές, αφού οι αγρότες τις Κιβάρα αναγκάζονταν να
σκοτώνουν τα σκελετωμένα ζωντανά τους. Έλλειψη βροχής σήμαινε έλλειψη τροφής…
«Θα σταματήσει» έλεγαν οι
αγρότες…
Αλλά οι μετεωρολόγοι στη
Μελβούρνη διαφωνούσαν…
Οι κρεατόμυγες τουλάχιστον
ήταν ικανοποιημένες. Αν και τα ευρήματα εκείνης της μέρας ήταν ασυνήθιστα.
Μικρότερα και με λεία σάρκα. Όχι ότι αυτό είχε καμία σημασία. Αυτά που μετρούσαν
ήταν τα ίδια. Τα απλανή μάτια. Οι ανοιχτές πληγές.
Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment