Monday, August 20, 2018

''Το φάσμα της αχρηστίας και οι νέες ανισότητες'' του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

''..Το πεδίο της αχρηστίας διευρύνεται, καθώς οι μηχανές κατασκευάζουν πράγματα με οικονομική αξία που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι –οι οποίοι, έναντι της μηχανής υστερούν τόσο σε ακρίβεια όσο και σε ταχύτητα.
Από την άλλη πλευρά, ιδιαίτερα στην Δύση, το γήρας αποτελεί εκτεταμένο τομέα αχρηστίας, φαινόμενο που συντονίζεται απόλυτα και με το πνεύμα της σύγχρονης οικονομίας. Σε μία εποχή όπου το μέσο προσδόκιμο ζωής συνεχώς ανεβαίνει αλλά οι γνώσεις διπλασιάζονται κάθε πέντε με οκτώ χρόνια, εργαζόμενοι ηλικίας 40-50 ετών θεωρούνται άχρηστοι, ενώ έχουν μπροστά τους ακόμα 35 με 45 χρόνια ζωής κατά μέσον όρο. Στο μέτρο δε που η απόσβεση δεξιοτήτων επιταχύνεται και επεκτείνεται σε όλα σχεδόν τα επαγγέλματα, η οικονομία της αγοράς εργασίας γίνεται όλο και πιο καταστροφική για τους πενηντάρηδες εργαζόμενους.
Μία εκτίμηση για τους επισκευαστές υπολογιστών και για τους γιατρούς είναι ότι πρέπει να μάθουν και να ξαναμάθουν τις δεξιότητές τους το λιγότερο τρεις φορές στην διάρκεια της καρριέρας τους. Αυτό σημαίνει ότι η απόκτηση δεξιοτήτων δεν είναι κάτι που έχει πλέον μεγάλη διάρκεια, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο της αχρηστίας...''


The Corrosion of Character: The Personal Consequences of Work in the New Capitalism

No comments:

Post a Comment