''Η κρίση του 2008 και στη συνέχεια η κρίση χρέους της
ευρωζώνης υποχρέωσαν την Ενωση να προχωρήσει σε μια σειρά θεσμικών
αλλαγών, ώστε να επιτύχει σταθεροποίηση του συστήματος και να προφυλάξει
τα μέλη της από συστημικούς κινδύνους. Από τη μια έπρεπε να εξασφαλίσει
τη χρηματοδότηση κρατών που βρέθηκαν στη δίνη του κυκλώνα λόγω
υπερβολικών κρατικών ελλειμμάτων (περίπτωση Ελλάδας) και από την άλλη να
δημιουργήσει μηχανισμούς εποπτείας για τις τράπεζες (περίπτωση
Ιρλανδίας, Κύπρου. Η κρίση έφερε στα πρόθυρα της διάλυσης το ευρώ.
Η αδυναμία του συστήματος ήταν - και είναι - η δομή της ΟΝΕ και η
ατελής εναρμόνιση του τραπεζικού τομέα. Οι συνθήκες του Μάαστριχτ
θεμελίωσαν τη Νομισματική Ενωση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ως
βασικό ρυθμιστή. Από την άλλη, η οικονομική πολιτική όχι μόνο παρέμεινε
στην αρμοδιότητα των κρατών-μελών, αλλά επιπλέον απαγόρευε τη διάσωση
κρατών από την Ενωση (non bail-out close)..''
No comments:
Post a Comment