ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΤΙΝΙΔΗΣ* Μεταξύ αφέλειας και αναισχυντίας

''..Το «δεν θέλησα να παίξω την τύχη της χώρας στα ζάρια» του κ. Τσίπρα, με τη λεβέντικη διευκρίνιση «αν ήταν η δική μου τύχη, θα το τολμούσα», κορυφώνει την αναισχυντία. Η δήλωση θα ίσχυε εάν υπέγραφε συμφωνία πριν από τις 30 Ιουνίου. Με το δημοψήφισμα, ώθησε στα άκρα την προσπάθειά του να εκβιάσει τους δανειστές. Επαιξε κι έχασε: capital controls και τρίτο μνημόνιο. Εκείνο που δεν τόλμησε να παίξει στα ζάρια ήταν, ακριβώς, η δική του τύχη. Μια οριστική ρήξη θα τον ανάγκαζε να φυγαδευτεί με ελικόπτερο, όπως ομολόγησε. Τον εαυτό του έσωσε λοιπόν (μαζί με τον κ. Λαφαζάνη), όχι τη χώρα.

Αν ξαναγίνει πρωθυπουργός, συντριβόμαστε από τις αντιφάσεις του. Αν χάσει με διαφορά, ανασταίνει τη συντήρηση και κάνει αξιωματική αντιπολίτευση τη Χρυσή Αυγή. Οποιες νεανικές αμαρτίες κι αν πρέπει να πληρώσουμε, δεν νομίζω πως μας άξιζε τέτοιο δίλημμα..''
Διαβάστε περισσότερα..