''Να δούμε κι επιτέλους να πούμε την αλήθεια: Για την Ελλάδα και τους
Ελληνες, ο χρόνος έχει προ πολλού εξαντληθεί. Ο,τι απομένει και ό,τι
αρθρώνεται από το πολιτικό σύστημα δεν είναι πλέον παρά παραπαίοντες
λόγοι, ως εύγλωττοι καταθλιπτικοί δείκτες εγγενούς ανεπάρκειας ποικίλων
«παραγόντων», οι οποίοι, αυτοπεριδινούμενοι, απλώς αναμηρυκάζουν
εαυτούς. Επιτείνοντας τη σύγχυση, μοχλεύοντας πάθη, οξύνοντας
διαγκωνισμούς κι επιλιπαίνοντας αποσαθρωτικά σύνδρομα. Διχαστικά, με
ολεθρίως εμφυλιοπολεμικές δυναμικές. Προπαντός όμως ανίκανοι να
επιχειρήσουν υπερβάσεις και να διαμορφώσουν νέες προοπτικές.
Εάν δεν θέλουμε να εμπαίζουμε αυτοεμπαιζόμενοι, τελικά η βάναυση
χρεοκοπία που βιώνουμε ως χώρα και ως πολίτες δεν είναι μονοδιάστατη.
Και δεν προσδιορίζεται απλώς με όρους οικονομικής κατολισθήσεως. Αυτή
δεν είναι, τελικά, παρά το παράγωγο παρακμιακό σύμπτωμα. Η πραγματική
χρεοκοπία είχε συντελεσθεί πολύ πριν, σαν κακοήθης και υπό μετάστασιν
νεοπλασία που αποσάθρωσε τους εθνικούς νευρώνες. Που είναι, βέβαια,
πρώτα από όλα, οι θεσμοί. Αλλά και οι διαδικασίες. Και οι κανόνες. Και
το πολιτικό ήθος. Και προπαντός, η σταθερή προσήλωση σε αυτονόητες
αρχές, που οριοθετούν και διασφαλίζουν επαρκή, παραγωγική και ανθρώπινη
διαχείριση του πολιτειακού γίγνεσθαι. Σε όλο του το φάσμα: Δημοκρατία,
παραγωγικότητα, παιδεία, κοινωνική συνοχή, εθνική κυριαρχία..''
No comments:
Post a Comment