''Τα πράγματα είναι απλά. Στη σημερινή Ευρώπη υπάρχουν αυτοί που την
αγαπούν και αυτοί που δεν την αγαπούν. Τα νέα δεδομένα σχετικά με τις
μετεκλογικές ισορροπίες οδηγούν γρήγορα κάποιους σε μια κατηγοριοποίηση
σύμφωνα με την οποία φιλο-ευρωπαϊκά και αντι-ευρωπαϊκά κόμματα θα
κατακλύσουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Ε.Κ.), με τη δεύτερη κατηγορία να
συμπεριλαμβάνει πολλούς νέους παίκτες με «κόμματα αντι-Ε.Ε. στα αριστερά
και στα δεξιά» του πολιτικού φάσματος. Αραγε αυτά τα λεγόμενα «κόμματα
αντι-Ε.Ε.» είναι όλα τόσο ίδια μεταξύ τους για να μπαίνουν κάτω από την
ακαθόριστα επικίνδυνη λεκτική ομπρέλα του λαϊκισμού, ευρωσκεπτικισμού
και αντι-ομοσπονδισμού; Σίγουρα όχι. Θα κάνουν την είσοδό τους ή θα
αυξήσουν τη δύναμή τους -με περίπου 150 ευρωβουλευτές συνολικά- κόμματα
ακροδεξιά με ναζιστικές ή φασιστικές αναφορές, κόμματα εθνοσυντηρητικά
με αναφορές στον οικονομικό προστατευτισμό, στον φιλελεύθερο
συντηρητισμό ή με ελευθεριακές αναφορές, κόμματα σοσιαλιστικά,
ευρωκομμουνιστικά με αναφορές στην οικολογία, στον αριστερό
ρεπουμπλικανισμό, στον οικονομικό αντι-φιλελευθερισμό κ.λπ. Αυτό
σημαίνει ότι κάποια κόμματα τάσσονται υπέρ μιας χαλαρής δημοσιονομικής
πολιτικής..''
No comments:
Post a Comment