''Ο Paul Ricoeur έλεγε στα 1988 ότι ‘η ιδεολογία της προόδου επέτρεψε να εισαγάγουμε την ιδέα της κρίσης σε μια αισιόδοξη φιλοσοφία της πολιτικής’. Σήμερα λοιπόν η ‘ιδεολογία της προόδου’ έχει χάσει κάποια από τα ερείσματά της, ως αποτέλεσμα μιας κούρσας ανάπτυξης, που στηρίχθηκε εν πολλοίς στη δύναμη του κεφαλαίου και στην ανάλωση κάθε λογής πόρων. Κάποιοι λένε ότι χρειαζόμαστε ‘αλλαγή παραδείγματος’ και ακριβώς εκεί έγκειται η δυστοκία: στην ανεύρεση του.
Για πάνω από 50 χρόνια η ευρωπαϊκή ενοποίηση αποτέλεσε ένα παράδειγμα συλλογικής δράσης, στο οποίο επένδυσε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ένα ολόκληρο σύστημα κρατών, ιδιαίτερα ετερόμορφων μεταξύ τους. Όλα τα συστατικά του μύθου ήταν εδώ : το μεγάλο εγχείρημα, οι ήρωες, ο σκοπός. Άραγε, πριν το ξέσπασμα της κρίσης, ποιος θα μπορούσε να θέσει σε αμφιβολία την αέναη εξέλιξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης ως μια γραμμική πορεία, που εγγράφει μέσα στον ιστορικό χρόνο τα επιτεύγματα της;
Όπως λέει και ο ανθρωπολόγος Claude Lévi-Strauss ‘οι μύθοι αποτελούν προσπάθειες..''
No comments:
Post a Comment