''Δεν είναι τυχαίο, φοβάμαι, πως τώρα
που τελείωσε αυτή η χαμένη τριετία και η κοινωνία είναι πιο ώριμη να
αντιδράσει, ξαναρχίζει πάλι το γνωστό παιχνίδι. Ξαναπαίζουμε το 2010. Το
πολιτικό σύστημα στήνει νέες αποπροσανατολιστικές συγκρούσεις για τον
αριθμό των μελών της προανακριτικής, 13 ή 15, για τις κάλπες, αν θα ’ναι
2, 4 ή 7. Οι συγκοινωνίες πάλι είναι ακίνητες, ο εμπορικός κόσμος
δηλώνει ότι αυτό θα είναι η χαριστική βολή. Βόμβες σε εμπορικά κέντρα,
ταξιδιωτικές οδηγίες για να αποφεύγουν οι τουρίστες την Αθήνα. Στα
τηλεοπτικά παράθυρα οι μεν κατηγορούν τους άλλους για «κλέφτες» και οι
δε για «αλληλέγγυους της τρομοκρατίας». Η ίδια αυτοκαταστροφική
ατμόσφαιρα σκεπάζει πάλι βαριά την πόλη, όπως το νέφος από τα καμένα
ξύλα με τις μπογιές και τα καρκινογόνα βερνίκια.
Δεν θα ’ναι εύκολο. Αυτή η χώρα έχει χάσει τη
ζωντάνια της. Ξέρει μόνο αυτό το παιχνίδι, της ακινησίας. Βίαιης,
θορυβώδους, αλλά ακινησίας. Και δεν φαίνεται ακόμα κανείς που να μπορεί
να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού..''
No comments:
Post a Comment