Συνεχίζουμε και κλείνουμε, σήμερα, τη δημοσίευση τμημάτων του υπό έκδοση βιβλίου των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ «Το τελευταίο ταξίδι», με το διήγημα του συνεργάτη μας, σε θέματα Αστυνομικής Λογοτεχνίας, Αντώνη Γκόλτσου. Ο τίτλος του, «Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε». Χωρίς να θέλω να προκαταλάβω τον αναγνώστη, θα πω ότι έχω την αίσθηση ότι ο Αντώνης, από τον τίτλο ήδη, προσπαθεί να «διαφυλάξει» τον αναγνώστη του από βιαστικά συμπεράσματα. Σε ένα κείμενο που επιδέχεται πολλές ερμηνείες, ο Αντώνης θα βάλει τον συγγραφέα σε ανταγωνισμό με τον ήρωά του, ιδιαίτερα όταν ο τελευταίος «...Πηδάει έξω από το κείμενο να με συναντήσει...». Και κάποιο καπρίτσιο του Αντώνη: Όταν μου το πρωτοέδωσε να το διαβάσω, πάνε μερικοί μήνες, μου ζήτησε να το «βγάλω με τη μία». Δεν είναι ένα σύντομο διήγημα. Στο βιβλίο, το υπολογίζω στις περίπου 60 σελίδες. Μένω, όμως, με την εντύπωση -αν όχι με τη βεβαιότητα, πλέον- ότι το αίτημα του Αντώνη είχε κάτι περισσότερο από, απλά, κάποιον λόγο...
ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ
-->''..Ποτέ δεν υπήρξε ένας εύκολος ήρωας και πάντα είχα κάποιο πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, μαζί του. Είχα την εντύπωση ότι και ο ίδιος ήταν θύμα του βαρύγδουπου «Βαλτάσαρ, Γάσπαρ, Θωρ & Συνεργάτες. Έρευνες». Αυτός, ο Βαλτάσαρ, ο πανταχού παρών και αποκλειστικός εκπρόσωπος της ομάδας στα βιβλία μου, μια που οι «Γάσπαρ» και «Θωρ» –και πολύ περισσότερο οι «Συνεργάτες»– ήταν ένα αποκύημα της κατά πολλούς νοσηρής φαντασίας μου. Όχι δηλαδή ότι ο Βαλτάσαρ δεν ήταν, αν ο διορατικός αναγνώστης αντιλαμβάνεται τι εννοώ. Και όλες αυτές οι αλλεπάλληλες ενστάσεις, κάτω και πίσω από ένα σύννεφο καπνού φτηνότατων τσιγάρων –πάντα πίστευε ότι όσο αθλιότερος ο καπνός τόσο πιο αυθεντικός– το τσιγάρο βιδωμένο ανάμεσα σε δείκτη και αντίχειρα, η καύτρα προς τα μέσα, η παλάμη φωταγωγημένη στο διηνεκές.''Διαβάστε όλο το διήγημα..
No comments:
Post a Comment