Με την πρώτη σταγόνα της βροχής…

…σκοτώθηκε το καλοκαίρι…

…αλλά ξύπνησε το blog από τη θερινή του νάρκη.

Δεν φταίει όμως μόνο το καλοκαίρι και οι διακοπές. Αιτία της νάρκης, της απροθυμίας, αν θέλετε, ήταν πιο πολύ ένα εσωτερικό στέγνωμα της ψυχής από την παρακολούθηση των καταιγιστικών πολιτικο-οικονομικών γεγονότων με κομμένη την ανάσα, από την αγωνία για τις εξελίξεις, που για πολλούς από μας έχει γίνει πια αγωνία υπαρξιακή: αν θα παραμείνουμε στην ευρωπαϊκή οικογένεια, έστω και με αυτόν τον ανάπηρο τρόπο. Αυτό το στέγνωμα χρειάστηκε τη δροσιά καταστάσεων ωραίων, το γλυκασμό από τα αγαπημένα πρόσωπα, τις φιλίες που κρατούν τριάντα και σαράντα χρόνια, τη θάλασσα, την απέραντη δεξαμενή της τέχνης.

http://melittag.wordpress.com/2012/09/22/%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82/