ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΜΠΑΡΔΗΣ ''ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΑΜΟΥ'' (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) της ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΖΙΑ

''Αν η κριτική διαθέτει έναν ρόλο, είναι να επισημαίνει το μη προφανές: Το ότι αν και άνετα μπορούμε να τοποθετήσουμε τον Γιώργο Συμπάρδη ανάμεσα στους πέντε, ας πούμε, σημαντικότερους μυθιστοριογράφους της μεταδικτατορικής περιόδου, ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν το έργο του έξω από τη στενή λογοτεχνική συντεχνία. Το γιατί αποτελεί ένα σύνθετο συνδυασμό παραγόντων. Ο εξηνταεξάχρονος Γιώργος Συμπάρδης εμφανίστηκε αργά - το 1987 σε ηλικία σαράντα δύο ετών με τη νουβέλα «Μέντιουμ». Και κατόπιν σε πολύ αραιά διαστήματα - έντεκα χρόνια αργότερα το 1998, με το μυθιστόρημα «Ο άχρηστος Δημήτρης», και δεκατρία χρόνια αργότερα, με τη σημερινή «Υπόσχεση γάμου» (Μεταίχμιο, σελ. 483). Από μια πρώτη σκοπιά το έργο του διαβάζεται δύσκολα γιατί στην επιφάνεια των ιστοριών του νομίζεις πως δεν συμβαίνει τίποτε. Ο ίδιος μιλάει, τέλος, στον Τύπο σπάνια - όχι πως το αποφεύγει αλλά ούτε και το επιδιώκει. Δεν έχει επομένως καταγραφεί στη συνείδηση ακόμα και του στενότερου κύκλου των συστηματικών αναγνωστών. Ο Γιώργος Συμπάρδης είναι ωστόσο ένας σημαντικός πεζογράφος, γιατί κατορθώνει να θίξει με τον τρόπο της λογοτεχνίας τα ουσιαστικότερα - την παράδοξη αίσθηση της ροής του χρόνου, το αγκάθι της απροσδιόριστης έλξης και απώθησης στις ανθρώπινες σχέσεις, την αίσθηση του οικείου και του βασανιστικού που δημιουργεί η καθημερινότητα.''

Διαβάστε περισσότερα..