Μετά από πολλά πολλά χρόνια (αρχίζοντας από το '68) που τα παρατηρώ (με συμπάθεια) καταλήγω να κατατάξω αυτά τα λεκτικά ακροβατικά πονήματα στην κατηγορία «εξυπνάδες βουτυρόπαίδων κ της παρασκιάς τους».. Γιατί; Διότι: - ελάχιστα με βρίσκουν σύμφωνο στο περιεχόμενο τους όταν αρχίσω να το ψάχνω παραμέσα. - Είναι γραμμένα συνήθως από άτομα με επίπεδο μόρφωσης άνω του Μ.Ο. (παρά τις ανορθογραφίες) ή που το προσεγγίζουν με ατομικές προσπάθειες (= η παρασκιά που λέω) - Βασικό στοιχείο το παιχνίδισμα με τους ήχους των λέξεων και το ποδοσφαιρικό ένα/δύο στις έννοιες. - Η υποβόσκουσα βιολογική ανάγκη είναι η δυστοκία μετάβασης από το καθεστώς της φροντίδας της μαμάς σε εκείνο της αυτοεξυπηρέτησης, η αγαμία, η αυτό/αλληλοπροβολή μέσα στην στενή ή ευρύτερη παρέα
Οχι ότι δεν διασκεδάζω με τις λεκτικές, ηχητικές, καλαμπουρικές αρετές των αναγραφών. Που και που και από κα'να συνολικά πετυχημένο (πχ. "ζαχαροπλάστες, φονιάδες των δοντιών"). Αλλά αν το δούμε και πολιτικά, ελάχιστες αντέχουν σε σχολιασμό..
Μετά από πολλά πολλά χρόνια (αρχίζοντας από το '68) που τα παρατηρώ (με συμπάθεια) καταλήγω να κατατάξω αυτά τα λεκτικά ακροβατικά πονήματα στην κατηγορία «εξυπνάδες βουτυρόπαίδων κ της παρασκιάς τους»..
ReplyDeleteΓιατί;
Διότι:
- ελάχιστα με βρίσκουν σύμφωνο στο περιεχόμενο τους όταν αρχίσω να το ψάχνω παραμέσα.
- Είναι γραμμένα συνήθως από άτομα με επίπεδο μόρφωσης άνω του Μ.Ο. (παρά τις ανορθογραφίες)
ή που το προσεγγίζουν με ατομικές προσπάθειες (= η παρασκιά που λέω)
- Βασικό στοιχείο το παιχνίδισμα με τους ήχους των λέξεων και το ποδοσφαιρικό ένα/δύο στις έννοιες.
- Η υποβόσκουσα βιολογική ανάγκη είναι η δυστοκία μετάβασης από το καθεστώς της φροντίδας της μαμάς σε εκείνο της αυτοεξυπηρέτησης, η αγαμία, η αυτό/αλληλοπροβολή μέσα στην στενή ή ευρύτερη παρέα
Οχι ότι δεν διασκεδάζω με τις λεκτικές, ηχητικές, καλαμπουρικές αρετές των αναγραφών. Που και που και από κα'να συνολικά πετυχημένο (πχ. "ζαχαροπλάστες, φονιάδες των δοντιών").
Αλλά αν το δούμε και πολιτικά, ελάχιστες αντέχουν σε σχολιασμό..