Saturday, July 18, 2009

FACEBOOK

O Antonix διατυπώνει κάποιες σκέψεις που απασχολούν τους νέους κυρίως. Όμως έχω την εντύπωση ότι οι μεγαλύτεροι για διάφορους λόγους εκτοπίζουν τους νέους από έναν χώρο που ήταν στη γέννησή του αποκλειστικά για φοιτητές. Προσωπικά δεν μου αρέσει να βλέπω πολιτικούς να ανεβάζουν στο facebook ψάχνοντας για ''φίλους''. Φαίνεται όμως ότι κάνω λάθος γιατί μου λένε για κάποιες χιλιάδες που εγγράφονται ως φίλοι. Αρα τη δουλειά τους την κάνουν οι πολιτικοί. Όσο για τους γονείς που εγγράφονται ανώνυμα στα παιδιά τους, ε τι να πω. Δεν ξέρω΄
Α.Τ.
το κείμενο που σχολιάζεται είναι στο κάτω μέρος της σελίδας
Μάλιστα.
Οι παρατηρήσεις μου είναι ότι
- δεν συμμετέχει κανείς στο facebook με το ζόρι
- οικειοθελώς κ εκουσίως δίνει στοιχεία του και πληροφορίες για τον εαυτό του γνωρίζοντας τον δημόσιο χαρακτήρα τους
- οι πληροφορίες αυτές είναι αληθείς ή όχι, το αποφασίζει αυτός που τις αναρτά.
- δεν βρίσκω ηθικά μεμπτό να προσπαθεί κάποιος να διαγνώσει τα γούστα σου προκειμένου να σου προτείνει να αγοράσεις κάτι, υλικό ή υπηρεσία.
- δεν βρίσκω, επίσης, κατ' ανάγκην βλαβερό ή επικίνδυνο το να γνωρίζουν άλλοι ποιός είμαι τί μ'αρέσει πώς κοιμάμαι τί τρώω.. Οχι για όλους μας τουλάχιστον. Προσωπικά νιώθω μέχρι κ ευχαρίστηση με την μετάδοση κάποιων/πολλών από αυτές τις προσωπικές μου πληροφορίες.
- εντάξει, και αν η CIA με έχει στα αρχεία της τί έγινε - όσο δεν έχω κάτι να κρύψω; Αν έχω θα το βγάλω στο facebook;
- εντάξει, οι πολυεθνικές θα κοιτάξουν να επωφεληθούν, ε και;
- οι προσωπικές ιστορίες/ποιότητες των ιδρυτών/ιδιοκτητών/διαφεντευτών του facebook δεν με ενδιαφέρουν. Δεν μπορώ να το παίζω ντέτεκτιβ σε κάθε τί που κάνω κάθε μέρα. Θα έπρεπε για να είμαι δίκαιος (και όπως πχ θα απέκλεια το facebook ή το ΙΚΕΑ από τη ζωή μου) να έκανα το ίδιο με το κάθε τί: ποιός πχ κυβερνάει/οφελείται από την Shell όπου βάζω βενζίνη; κ σε τί επίπεδο; πολυεθνικής; παραγωγού (Σαουδ Αραβία; Ρωσία; Βενεζουέλα;); ελληνικής θυγατρικής; βενζινάδικου; κατασκευαστή της τρόμπας κ του σωλήνα; Ωραία.. Και τί θα κάνω με τον Βασιλόπουλο; με τα Goodies; με το φέρυ που με περνάει στο νησί; με την "Αττικό Μετρό"; με τον εισαγωγέα οικοδομικού σιδήρου; με την εφημερίδα που διαβάζω; Ολα διευθύνονται ή κατέχονται από κάποιους -- μήπως τρελλαθούμε έτσι στο τέλος;; μήπως θα πρέπει να στήσω ιδιωτική CIA για να μου βρίσκει τους αδιάφθορους του κόσμου τούτου; νομίζω ότι δεν με πάιρνει.
- δεν είμαι στο facebook (γιατι βαριέμαι, όχι για τους λόγους που μου εκθέτει ο συντάκτης του κειμένου)
- η "προστασία προσωπικών δεδομένων" τείνει να γίνει ιδιώνυμο άγχος. Εχει όμως συγκεκριμμένο περιεχόμενο του οποίου μπορώ να κάνω χρήση αν/όταν με ενδιαφέρει ή να το αφήσω χύμα επίσης αν/όταν με ή δεν με ενδιαφέρει. Δεν με απασχολεί αν εταιρίες ξέρουν τί μου αρέσει, έχουν την φωτογραφία μου κ το όνομα μου κλπ. Το ίδιο ισχύει για πολλά δισεκατομύρια άλλους. Πάρα πάρα πολλοί το επιδιώκουν. Εντάξει, ενήλικας είμαι -επιτέλους- και δίνω τον εαυτό μου όπου θέλω, μπάαα!
- αν θέλω να με βρούν παλιοί φίλοι βεβαίως και θα δώσω τα στοιχεία μου. Πώς θα με βρούν, με το ψευδώνυμο; αν τα στοιχεία μου περιέχουν κάτι που δεν πρέπει να μαθευτεί, ε ίσως δεν βρώ τους φίλους.. και λοιπόν; δικό μου θέμα
- ο συντάκτης του κειμένου κρυπτοαξιολογεί και το πώς περνάμε τη μέρα μας, τη στάση του ύπνου, τον ήχο που προτιμάει κανείς για να επικοινωνεί.. Φάουλ μεγάλο εκ μέρους του, που προδίδει νοοτροπία ακριβώς παράλληλη κ ίδιας ποιότητας με αυτήν άπό την οποία μας προτρέπει να προφυλαχθούμε.
- το "hatebook" του τίτλου δεν το συνάντησα πουθενά στο κείμενο, ούτε προκύπτει.
- έρπει μια πανδαιμονοποίηση και μια ατμόσφαιρα φόβου για ενδεχόμενες τρομερές απειλές.. αρκετά! Ζώντας σε αυτόν τον πολύ πλεονεκτικό (σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον γνωρίσαμε) κόσμο και κάνοντας χρήση των τεράστιων δυνατοτήτων που μας προσφέρει παίρνουμε κ κάποια ρίσκα. Πολύ πολύ πολύ μικρότερα από αυτά που παίρναμε/παίρνανε σε προηγούμενους κόσμους. Για μένα πχ το κύριο ρίσκο της κατοχή του προφίλ μου από εταιρίες είναι να λαβαίνω ενοχλητικά διαφημιστικά. Για δισεκατομμύρια άλλους επίσης, τα ρίσκα κυμαίνονται σε ανάλογους βαθμούς επικινδυνότητας. Το ρίσκο του αυτοεγκλεισμού σε καβούκι αορίστων φόβων είναι πολλών τάξεων μεγέθους μεγαλύτερο.
antonix
(εν ψευδονύμω)
Και το κείμενο που σχολιάζει ο Α.

No comments:

Post a Comment