Πώς μου διέφυγε. Όσο περνούν τα χρόνια μια πικρή μελαγχολία με διαπερνά. Οι δυνάμεις ελαττώνονται. Η αναπνοή μικραίνει. Το να σηκώνεσαι από τον καναπέ γίνεται όλο και πιο δύσκολο, με πόνους τα πρώτα δευτερόλεπτα μέχρι να ισιώσει η πλάτη. Τα μάτια τσούζουν, και ο ύπνος λιγοστεύει και δυσκολεύει. Μιά αχλή από σατέν εικόνες ανθρώπων που έφυγαν, ανθρώπων που γέρασαν, ανθρώπων που έχουν αρχίσει να..΄Ώσπου ξάφνου! Πέφτουν οι οφθαλμοί σε μια είδηση, και όλα αυτά εξαφανίζονται. Η αδρεναλίνη σε διαπερνά και κοκκινίζεις από κακκόβουλα αισθήματα. Μόνο που δεν φωνάζεις λέξεις ανείπωτες. Αν έχετε τα ίδια συμπτώματα, διαβάστε τι είπε ο κύριος του LSA. Αν δεν πεταχτείτε πάνω με ένα νέο σφρίγος θυμού, πάτε τη Δευτέρα επειγόντως στον γιατρό. Για έλεγχο ζάχαρου.
No comments:
Post a Comment