Πρώτη φορά έζησα έναν πόλεμο. Δεν θα ήθελα να ζήσω ξανά.
Ήταν η αποφράδα εκείνη νύχτα που η χούντα έκανε το μοιραίο λάθος. Άφησε τα τουρκικά στρατεύματα να καταλάβουν κυπριακά εδάφη. Ήμουν ναύτης στον ναύσταθμο. Αν και διπλωματούχος, είχα την ρετσινιά του «κομμουνιστή χωρίς δράση». Κατηγορία λοιπόν Α. Όλοι οι συμφοιτητές μου στου «Παλάσκα» είχαν γίνει αξιωματικοί. Ήμουν βάρδια, όταν άρχισαν τα όργανα. Στην αρχή ως φήμες, στην συνέχεια ως πανηγυρισμοί στους δρόμους. Ο Ιωαννίδης είχε ανατρέψει τον Παπαδόπουλο λίγους μήνες πριν.
Θυμάμαι την άφιξη του Κωνσταντίου Καραμανλή, την λαοθάλασσα, την κραυγή «Δώστε την χούντα στον λαό». Και θυμάμαι τα πρόσωπα, Ο Κίσινγκερ, ο Μακάριος, ο Σαμψών..
No comments:
Post a Comment