Όσοι προσπαθούν να καταλάβουν τον σημερινό κόσμο μέσα από την ιστορία του, θα γνωρίζουν ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην κορυφή της δόξας της, ήταν ένας τεράστιος χώρος 70 εκατομμυρίων ανθρώπων τους οποίους ένωνε το δίκαιο, ο τρόπος ζωής, η χρήση της ελληνικής και της λατινικής γλώσσας και η εμπορική επέκταση.
Την εποχή εκείνη, η Μεσόγειος ήταν πραγματικό λίκνο πολιτισμού και τεράστιος οικονομικός χώρος που χαρακτηριζόταν από απίστευτο δυναμισμό και μεγάλη εφευρετικότητα. Κατά τον μεγάλο Φερνάν Μπρωντέλ, η Μεσόγειος ήταν ο κόσμος και η μήτρα του καπιταλισμού.
Τον 16° αιώνα, μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο, τέσσερα κομμάτια του κόσμου μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους. Έτσι, η τεράστια Ιβηρική Αυτοκρατορία -αυτή στην οποία ο ήλιος ποτέ δεν δύει- είναι το χωνευτήρι ζυμώσεων και εφευρέσεων που προκύπτουν από την συνάντηση Ινδών, Ευρωπαίων και Αφρικανών.
Πρόκειται για μία εποχή-κλειδί, στην διάρκεια της οποίας οι θαλάσσιες μεταφορές και η διαρκής επέκτασή τους προετοιμάζουν μία απίθανη επανάσταση. Αυτήν που θα ανατρέψει όλα τα μέχρι τότε δεδομένα στην παραγωγή πλούτου, ανοίγοντας το δρόμο της παγκοσμιοποιησης.
No comments:
Post a Comment