H ανθρώπινη επινοητικότητα μας έχει προσφέρει μια ενοποιημένη παγκόσμια οικονομία, όπλα μαζικής καταστροφής και απειλές για τη βιόσφαιρα στην οποία βασιζόμαστε.
Αλλά η ανθρώπινη φύση παραμένει αυτή ενός πρωτεύοντος θηλαστικού. Η αντίφαση αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία από ποτέ, καθώς η αλληλεξάρτηση βαθαίνει και η έχθρα μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων αυξάνεται.
Αυτό μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα αμείλικτο ερώτημα: είναι εφικτό μια διαιρεμένη ανθρωπότητα να παράσχει ουσιώδη παγκόσμια δημόσια αγαθά; Από τη στιγμή που Σι Τζινπίνγκ, ο ηγέτης της χώρας με τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αποφάσισε να μην παραβρεθεί καν στη COP 26 στη Γλασκώβη, η απάντηση δεν φαίνεται ενθαρρυντική.
No comments:
Post a Comment