Στην μακρά περίοδο από την ίδρυση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να διορθώσει το προπατορικό της αμάρτημα, που δεν είναι άλλο από την υιοθέτηση του ενός μόνο σκέλους από τα δύο: Την Οικονομική Ένωση. Παρά την προειδοποίηση του τότε Προέδρου της Επιτροπής, οι πλούσιοι του Βορρά, δεν επιθυμούσαν να μετατρέψουν την Ένωση σε οικονομικό τροφοδότη του καθυστερημένου Νότου. Από τότε μέχρι σήμερα οι αλλαγές για την προσαρμογή της ΟΝΕ στις εκάστοτε συνθήκες και κρίσεις και με στόχο την σταθερότητα του Ευρώ δεν έχουν τελειωμό. Ας μείνουμε λοιπόν στην τελευταία κρίση που προέκυψε μετά την πανδημία. Το ΣΣΑ στην προ υγειονομικής κρίσης μορφή του διαμορφώθηκε μετά την κρίση αφερέγγυων κατοικιών του 2010 στις ΗΠΑ, που στην Ευρώπη μετανάστευσε ως κρίση δανεισμού. Τότε, οι 27 επέβαλαν αφ΄ενός μια διαδικασία έγκρισης των προϋπολογισμών από τους 27, αφετέρου επέβαλαν μέγιστη απόκλιση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάθε κράτους-μέλους στο 3% του ΑΕΠ και μέγιστο δημόσιο χρέος το 60% του ΑΕΠ. Θα θυμάστε βέβαια το τί έγινε στην Ελλάδα και αργότερα στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία κλπ.
No comments:
Post a Comment