Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «αγροτικό μυθιστόρημα». Όπου η Θεσσαλία και η απόμακρη Παραγουάη του χθες, κάνουν ένα πήδημα αιώνων και φτάνουν στο σήμερα, το ίδιο εξωτικές και οι δυο, αλλά με νέους πρωταγωνιστές και νέα πολιτιστικά προϊόντα. Όπου δηλαδή οι μπανανιές, τα τουκάν, οι ιαγουάροι, οι γκάουτσος, και ο ποταμός Παρανά, διασταυρώνονται με τους γεωργικούς συνεταιρισμούς, τις επιδοτήσεις, τις αχανείς πεδιάδες με το βαμβάκι, τα τζαζ μπαρ στην Καρδίτσα με μουσική Τσάρλυ Πάρκερ. Όπου οι σχεδόν μεσαιωνικοί έρωτες στα σκοτεινά κατατόπια των Ιησουϊτών μπλέκονται με τις ελευθεριακές σχέσεις της σχεδόν κοσμοπολίτικης πλέον ελληνικής επαρχίας, με τους γάμους, τα διαζύγια, τις εξωσυζυγικές σχέσεις, τα Παρίσια. Όπου το αγουαρδιέντε έχει την ίδια λειτουργία με το μωλτ ουίσκι και το σπέρμα παντού την ίδια μυρουδιά.
No comments:
Post a Comment