Στις 6 Ιανουαρίου το Κογκρέσο καταλήφθηκε από έναν φασίζοντα όχλο, οδηγημένο από τον χειρότερο πρόεδρο της Ιστορίας. Ηταν η έσχατη ντροπή της αμερικανικής Δημοκρατίας, κι ένα σημείο καμπής.
Οι ΗΠΑ ζουν το τέλος ενός μακρού ιστορικού κύκλου απομάκρυνσης του κράτους, μετά το New Deal του ’30 και τη «Μεγάλη Κοινωνία» του Lyndon Johnson του ’60, που οικοδόμησαν δημόσιους θεσμούς. (Ο υψηλότερος συντελεστής φόρου το ’60 ήταν 90%). Η ιδεολογική μεταστροφή ξεκίνησε μετά το ’70, με αίτημα τη μείωση φόρων και παρεμβατισμού, και κυριάρχησε το 1980. Ο Ρέιγκαν πέτυχε δραστική μείωση των φόρων, απελευθέρωση της οικονομίας, περικοπή κοινωνικών προγραμμάτων. Αφησε πίσω κι ένα μεγάλο δημόσιο χρέος, που μειώθηκε από τον Κλίντον (1992-2000). Σε αντιστάθμισμα, η χρηματοπιστωτική απελευθέρωση δημιουργούσε μια φούσκα ιδιωτικού χρέους, που διογκώθηκε στην περίοδο Μπους για να σκάσει το 2008. Τα εισοδήματα μεσαίων και φτωχότερων στρωμάτων είχαν ήδη σταματήσει να αναπτύσσονται δυναμικά. Η ευημερία τους ήταν κατανάλωση που χρηματοδοτείτο με δανεισμό..
No comments:
Post a Comment