Αν νομίζετε ότι ένα μπραφ στα ελληνοτουρκικά ή ένα βαρβάτο νέο κύμα του κορωνοϊου είναι οι βασικοί κίνδυνοι που επιφυλάσσει το υπόλοιπο 2020 για εμάς, θέλω να σας υπενθυμίσω κι έναν άλλο, εξίσου σοβαρό, ο οποίος πλησιάζει με τη μανία φυσικής καταστροφής και με δυνατότητα να ισοπεδώσει πολλά από όσα θεωρούσαμε ως τώρα δεδομένα στον πλανήτη αυτό: οι αμερικανικές εκλογές.
Η ισχυρότερη δημοκρατία του κόσμου έχει εκλογές σε 59 ημέρες ακριβώς -προγραμματίστε το ξενύχτι από τώρα- και αυτή τη φορά το διακύβευμα δεν είναι τίποτε λιγότερο από το αν θα συνεχίσει να είναι δημοκρατία.
Αν θεωρείτε ότι υπερβάλλω, μάλλον δεν έχετε παρακολουθήσει πολύ προσεκτικά τα νέα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα η πόλωση στην κοινωνία αυτής της χώρας έχει φτάσει σε επίπεδα που κάνουν το “Ελλάδα 2015” να μοιάζει με γιορτή ομόνοιας και συναδέλφωσης. Το σταδιακό, βασανιστικό ξεχαρβάλωμα δημοκρατικών παραδόσεων που άντεχαν δεκαετίες ή και αιώνες και αποτελούσαν τα θεμέλια του πολιτικού πολιτισμού της μεγάλης χώρας, θυμίζει σε κάποιες περιπτώσεις πράγματα που συμβαίνουν σε τριτοκοσμικές μπανανίες. Ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος, το κόμμα που ίδρυσε ο Αβραάμ Λίνκολν, έχει πια αποσχιστεί ολοκληρωτικά από τη δημοκρατική διαδικασία και λειτουργεί με κανόνες και κώδικες που θυμίζουν θρησκευτική αίρεση, ή μαφία.
No comments:
Post a Comment