Δυο δημόσιοι λειτουργοί που σφράγισαν με την παρουσία τους την δημόσια ζωή την εποχή της κρίσης. Δυο χαρακτήρες που οι πορείες τους διασταυρώθηκαν στην άνιση μάχη με την οικονομική κρίση. Δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν από πολλούς για την ευπρέπειά τους, την βαθιά γνώση του αντικειμένου τους, και την τρυφερότητά τους. Και δεν δίστασαν ποτέ να συγκρουστούν. Ακόμη και με ισχυρούς, ή με πρώην συντρόφους τους μια και οι δυο προέρχονταν από την ευρύτερη αριστερά, όταν οι οικονομικές γνώσεις του ενός και οι νομικές του άλλου συγκρούονταν σε τείχη άγνοιας, ή αυταπάτης.
Οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν όταν η Βάσω Παπανδρέου επέστρεψε στην Ελλάδα. Ο ένας σύμβουλος και ο άλλος εκπρόσωπος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στο Υπουργείο.
Ήταν και δυο σκληροί δουλευτές. Δεν πέρναγε τίποτε αν δεν είχε την υπογραφή του ενός και την σύμφωνη γνώμη ο άλλος.
Λίγα χρόνια μετά, οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν πάλι στην κρισιμότερη στιγμή της μεταπολίτευσης. Ήταν τότε που η χώρα αντιμετώπιζε την πτώχευση χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να καλυφθούν οι ανάγκες λειτουργίας του Κράτους. Το ΔΝΤ, μόνος τελευταίος δανειστής κρατών, σήκωσε τα χέρια ψηλά. Οι δανειακές ανάγκες της σπάταλης χώρας δεν μπορούσαν να καλυφθούν από το ΔΝΤ στο σύνολό τους. Και η Ε.Ε. είχε απαγορευτικό από τις Συνθήκες στο να δανείσει σε Κράτος- μέλος που πτώχευσε.
No comments:
Post a Comment