Ομιλία Τ. Γιαννιτση στο συνέδριο του Economist για τη γήρανση και το ασφαλιστικό

1.     Βασικό ερώτημα του Συνεδρίου είναι αν το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο. Το ασφαλιστικό μπορεί θεωρητικά να συνεχίσει ως έχει, αλλά με ένα τεράστιο κόστος: τη θεαματική διάβρωση της βιωσιμότητας κρίσιμων οικονομικών, κοινωνικών και αναπτυξιακών σχέσεων. Ουσιαστικά, σε συνθήκες απανωτών κρίσεων και οικονομικής καθίζησης της χώρας στα επίπεδα του 2000, το βάρος του ασφαλιστικού ως αναπτυξιακού, μακροοικονομικού και κοινωνικού προβλήματος γίνεται όλο και πιο σημαντικό. Η διόγκωσή του επιδείνωσε μέχρι σήμερα όλα τα βασικά μεγέθη:  ρυθμούς μεγέθυνσης, εισοδήματα, ανεργία, δημοσιονομικά ελλείμματα και  χρέος, φορολογική πίεση, μετανάστευση, εκτόπιση άλλων κοινωνικών δαπανών, δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων. Επιπλέον, οδηγεί σε μια αφανή ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης για σημαντικό αριθμό χαμηλόμισθων εργαζόμενων που καταφεύγουν στην αδήλωτη απασχόληση. Αυτό οδηγεί σε μια συνεχή συσσώρευση δύο μεγάλων ρίσκων: το ατομικό ρίσκο των ανασφάλιστων σε θέματα υγείας και φτώχειας και το ευρύτερο κοινωνικό ρίσκο που απορρέει από αυτά.

Οι συνολικές δαπάνες του Κράτους για συντάξεις αυξήθηκαν από 7 δισ. ευρώ το 2001 σε περίπου 17 δισ. ευρώ το 2018, δηλαδή από 5% του ΑΕΠ σε 9%-9,5%.
Διαβάστε περισσότερα..