«Ώδινεν» η Ευρώπη επί
πέντε μέρες στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. ‘Οχι άδικα όμως, επειδή αυτό που
γέννησε ήταν πραγματικά μεγάλο και άξιζε αυτές τις ωδίνες. Η Ευρώπη, από την
περασμένη Τρίτη και μετά, είναι μια διαφορετική Ευρώπη. Το σχεδόν διπλάσιο ύψος
του προϋπολογισμού της και η ανάληψη κοινού χρέους αποτελούν ένα μεγάλο και
αποφασιστικό βήμα προς τη μεγαλύτερη
ενοποίηση αλλά και αυτή καθ΄ εαυτή την ομοσπονδιοποίηση της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Η στιγμή είναι πραγματικά ιστορική, τουλάχιστον ίδιας, αν όχι και
μεγαλύτερης, σημασίας με την έγκριση της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, που θέσπισε
την Ενιαία Αγορά, καθώς και της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που δημιούργησε την
Οικονομική και Νομισματική Ένωση και εισήγαγε το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα στη
ζωή μας.
Εκτός όμως από αυτά τα δύο εμβληματικά στοιχεία της
ιστορικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, υπάρχει και μια σειρά άλλων, ίσως
λιγότερο φωτιζόμενων, αποφάσεων, που συμπληρώνουν το μεγάλο βήμα που
συντελέσθηκε και που δείχνουν ότι οι αλλαγές που αποφασίσθηκαν δεν είναι
ευκαιριακές αλλά έχουν προοπτική να διατηρηθούν και μετά την αντιμετώπιση της κρίσης
του κορωνοϊού. Όπως, για παράδειγμα, η διάταξη σύμφωνα με την οποία το ανώτατο
επιτρεπόμενο ύψος του κοινοτικού προϋπολογισμού θα διατηρηθεί όχι μόνο κατά τα
χρόνια υλοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και μετά από αυτήν, μέχρι τη λήξη
των δανειακών υποχρεώσεων της Ένωσης, δηλαδή μέχρι το 2058! Αυτό δεν υποχρεώνει
βέβαια..Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment