''Οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο και ελληνοτουρκικές σχέσεις'' Ευάγγελος Βενιζέλος

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών

Α.

1. Οι πρόσφατες εξελίξεις ως προς την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Αν. Μεσόγειο και ιδίως η επιστολή που απηύθυνε στις 13.11.2019 ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στα ΗΕ προς τον Γ. Γραμματέα και η φερόμενη ως «σύμβαση» οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης δια της κυβέρνησης Σαράζ, επιβάλλουν να επανεξετάσουμε παραδοχές ή αδράνειες των τελευταίων σαρανταπέντε ετών, από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο έως σήμερα. Αφετηρία μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης πρέπει να είναι η δική μας εθνική στρατηγική αυτογνωσία στην οποία αναφέρθηκα πριν λίγες ημέρες ( Καθημερινή της Κυριακής 8.12.2019 ). Ο αναστοχασμός αυτός κινείται κατά βάση γύρω από τρεις παραμέτρους.

Η πρώτη παράμετρος είναι το ερώτημα περί χρόνου. Τα σαρανταπέντε χρόνια που πέρασαν από το 1974, τα σαράντα τρία χρόνια που πέρασαν από την κρίση του 1976 και την ελληνική προσφυγή τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όσο και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και την υπογραφή του πρωτοκόλλου της Βέρνης, έχουν λειτουργήσει θετικά ή αρνητικά για το status quo στην Κύπρο, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο; Προστατεύει τα εθνικά μας συμφέροντα η μετάθεση στο μέλλον  των μεγάλων επιλογών; Η απάντηση μου είναι, όχι.

Η δεύτερη παράμετρος αφορά τη σημασία του ευρωπαϊκού πλαισίου. Η στρατηγική του Ελσίνκι είχε ισχυρό έρεισμα με βάση τα δεδομένα της περιόδου 1996-2004. Τότε η προοπτική ένταξης στην ΕΕ ήταν βασική τουρκική επιλογή. Το Ελσίνκι απέδωσε πρωτίστως την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ παρά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Δεν οδήγησε όμως ούτε στην πολιτική λύση του κυπριακού ούτε στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ούτε στη μείωση των μονομερών τουρκικών διεκδικήσεων και της τουρκικής παραβατικότητας. Τώρα το ευρωπαϊκό δέλεαρ – για να το  πω ευγενικά –  είναι πολύ αχνό για την Τουρκία. Οι συσχετισμοί δυνάμεων διαμορφώνονται σε άλλο πεδίο, πολύ πιο σύνθετο, στο οποίο η επιρροή της ΕΕ είναι όχι ευκαταφρόνητη αλλά  περιορισμένη.

Διαβάστε περισσότερα..