Με ποιον τρόπο και προς ποια κατεύθυνση
πρέπει να
αναπροσαρμόσουμε την
εξωτερική μας πολιτική εν όψει των όσων
εντυπωσιακών συμβαίνουν
πρόσφατα στη Συρία και την Ανατολική
Μεσόγειο; Το ερώτημα αυτό
θέτουν όχι μόνο απλοί πολίτες αλλά και
έμπειροι διπλωμάτες και
διεθνολόγοι που με ανησυχία βλέπουν
διεθνοπολιτικές βεβαιότητες
δεκαετιών να εξανεμίζονται με ένα Twitter.
Η συμπεριφορά της Τουρκίας
στη Συρία και στην Ανατολική Μεσόγειο
μπορεί να εξόργισε - δικαίως
- πολλούς, αλλά δεν πρέπει να εξέπληξε
όσους παρακολουθούν την
τουρκική εξωτερική πολιτική των τελευταίων
ετών. Ούτε η «απουσία» της
Ευρώπης από τη συριακή κρίση μπορεί να
θεωρηθεί απροσδόκητη. Μια
ευρωπαϊκή παρουσία θα ήταν βεβαίως
ευπρόσδεκτη, ιδίως τώρα που
η αξιοπιστία της αμερικανικής πολιτικής
βρίσκεται στα τάρταρα. Ολοι
όμως γνωρίζουμε ότι ο δρόμος μέχρι να
υπάρξει αξιόπιστη Κοινή
Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Αμυνας είναι
ακόμα μακρύς, ιδίως για
διεθνείς κρίσεις με στρατιωτικές παραμέτρους.
Αυτό που δημιουργεί εύλογες
ανησυχίες δεν είναι λοιπόν ούτε η
συμπεριφορά της Τουρκίας
ούτε η «απουσία» της ΕΕ. Είναι ο
«αναχωρητισμός» των ΗΠΑ που
προκαλεί εφιαλτικά ερωτήματα για το
μέλλον..
No comments:
Post a Comment