Εκεί μέσα είναι μεν τραμπικοί, σεξιστές, «incels» και άλλα τέτοια λουλούδια, μα είναι και άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας, να τους δεις στον δρόμο να τους καμαρώσεις, καλοβαλμένοι, ευγενείς, αυτοτοποθετημένοι στο μέτωπο της λογικής, με το σεις και με το σας, με τα σέα και τα μέα (ακόμη και κάποιοι «τσέος» είναι). Και ξαφνικά να ξεχύνονται και να λυσσάνε –πού κρυβόταν τόση λύσσα– για ένα παιδάκι. Είναι φυσιολογικό. Είναι αναμενόμενο. Κανείς τους δεν είναι «κανονικός». Μα κανείς μας δεν είναι.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορούμε σχετικά εύκολα να μαντέψουμε τι θα πυροδοτήσει την πετριά του άλλου, καθώς σε πολλές περιπτώσεις οι ενδείξεις είναι εμφανείς. Οι δικές μου, ας πούμε, νομίζω ότι είναι εμφανείς. Δεν είμαι σίγουρος..''
No comments:
Post a Comment