Ο έγκυρος Σταύρος Ζουμπουλάκης διερευνά τη σκοτεινή πλευρά των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών που, παρότι αναγνωρίζουν ως κοινό πατέρα της πίστης τους τον Αβραάμ, καλλιεργούν σχέσεις μισαλλοδοξίας, βίας και αίματος. Διερευνά επίσης τις σχέσεις μίσους και εχθρότητας ανάμεσα στους πιστούς της ίδιας θρησκείας – και με την ευκαιρία θίγει σειρά ζητημάτων, τα οποία αν και έχουν διεξοδικά συζητηθεί στο πλαίσιο των άλλων ομολογιών, παραμένουν σχεδόν άθικτα στο πλαίσιο της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας.
Για τον συγγραφέα οι Αγιοι Τόποι αποτελούν κάτι πολύ περισσότερο από μια διεκδικούμενη γεωγραφική περιοχή χάριν της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας: αποτελούν και έναν συμβολικό τόπο με επίδικο αντικείμενο την ίδια την αιωνιότητα, και με το αίμα που έχει χυθεί, να αποτυπώνει με τον πιο τραγικό τρόπο την ανθρώπινη αμαρτία. Με την ίδρυση του κράτους, από τρομαγμένη κυνηγημένη κοινότητα Εβραίων, το επιθετικό εποικιστικό Ισραήλ μετατρέπεται σε θύτη. Οι ένδον διαφορές των ποικιλώνυμων χριστιανικών κοινοτήτων ανθούν στους Αγιους Τόπους (την ίδια στιγμή που απειλείται η ίδια τους η ύπαρξη στην περιοχή). Και ομοίως ανθούν οι συγκρούσεις των μουσουλμάνων (όπως με τη σφαγή των φενταγίν από τον ιορδανικό στρατό ή τις ατέρμονες ενδοπαλαιστινιακές συγκρούσεις). Ενα λοιπόν από τα αναπάντητα ερωτήματα του συγγραφέα είναι το εξής: Πώς είναι δυνατόν να λατρεύεις τον Θεό του ελέους, και την ίδια στιγμή να σκοτώνεις εν ονόματι αυτού ακριβώς του Θεού;
No comments:
Post a Comment