«Μπα, άμα
θέλουν (οι μεγάλοι…) όλα γίνονται» είναι η μόνιμη επωδός στις συζητήσεις που
ακούω να γίνονται για διάφορα θέματα, της καθημερινότητας ή μη. Ιδίως για αυτά
που μας ταλαιπωρούν. Σχεδόν πάντα καταλήγουν στο γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν
παρεμβαίνει για να διορθώσει τα όποια κακώς κείμενα. «Πού είναι η Ευρωπαϊκή
Ενωση….» λένε. Αυτή που μας αρέσει να κακολογούμε, να ξεφορτώνουμε πάνω της όλα
τα δεινά, αλλά να στρεφόμαστε με ελπίδα σε αυτήν όταν παρουσιάζεται η ανάγκη.
Δεν έχει γίνει αντιληπτό, δεν είναι άλλωστε εύκολο, ότι η Ενωση δεν μπορεί να
ασχολείται με όλα τα θέματα. Οτι δεν έχει αρμοδιότητα να ασχολείται με όλα και
ότι ως εκ τούτου δεν είναι απλό να λαμβάνει αποφάσεις για όλα. Πρώτον, γιατί οι
δύο ισχύουσες σήμερα Συνθήκες, η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής
Ενωσης και η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφενός μπορεί να μη της το
επιτρέπουν και αφετέρου γιατί οι κανόνες που οι ίδιες Συνθήκες ορίζουν μπορεί
και να αποκλείουν εκ των πραγμάτων να ληφθεί απόφαση/λύση σε ένα ζήτημα.
No comments:
Post a Comment