Το 2018 θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως το έτος της ήττας της
σοσιαλδημοκρατικής αφήγησης. Hττας όχι μόνο εκλογικής αλλά και
ιδεολογικής. Κορυφαία στιγμή αυτής της ήττας τα χειροκροτήματα των
γερμανών σοσιαλδημοκρατών στο συνέδριό τους στην ομιλία του κ. Τσίπρα.
Μια ομιλία που αποδομούσε λέξη προς λέξη όλη την ιστορία και τις
πρακτικές αυτού του κόμματος.
Πώς έφτασε
αυτή η μεγάλη παράταξη ως εδώ; Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το
μείζον πρόβλημα της σημερινής σοσιαλδημοκρατίας είναι η φθίνουσα σημασία
των εργατικών στρωμάτων και των συνδικάτων, άλλοι θεωρούν υπεύθυνες τις
«πολυπολιτισμικές ταυτοτικές εμμονές» της, κάποιοι τρίτοι τη
«νεοφιλελεύθερη στροφή» της και κάποιοι άλλοι ότι έπαψε να είναι «εθνική
δύναμη». Ολα αυτά αποτελούν δέντρα της κρίσης της, δεν είναι όμως το
δάσος. Πολλοί πάλι θεωρούν ως πυρηνικό στοιχείο της σοσιαλδημοκρατίας το
πρωτείο της πολιτικής έναντι της οικονομίας ή ακόμη και το πρωτείο της
προόδου έναντι της συντήρησης, τα οποία «απεμπόλησε». Θεωρώ όμως πως το
μείζον χαρακτηριστικό της ήταν το πρωτείο της δημοκρατίας και όχι της
πολιτικής και επειδή ακριβώς στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης δεν
βρίσκει τρόπους να υποστηρίξει αυτό το πρωτείο έχει εισέλθει σε βαθιά
κρίση.
Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment