''Η πολύπλοκη διαδικασία στις εμπορικές συμφωνίες και το Brexit'' του Α.Τ. ''ΤΟ ΒΗΜΑ''

''Δύο από τις δραστηριότητες του ανθρώπινου είδους είναι αυτές που παράγουν πλούτο, ευημερία, φτώχεια και παρακμή. Είναι αυτές που προκαλούν ανισορροπίες, συμμαχίες, εχθρότητες, ακόμα και πολέμους. Η μία είναι η παραγωγή. Από τον πρωτογενή τομέα μέχρι τον τριτογενή και σε λίγο τον ψηφιακό, η εφευρετικότητα, η καινοτομία, η εκπαίδευση, η έρευνα συνδυασμένα καθορίζουν τις προϋποθέσεις για τον πλούτο των εθνών. Ομως αυτή που τελικά τον παράγει είναι το εμπόριο. Καμία χώρα δεν είναι αυτάρκης. Καμία χώρα δεν επιβιώνει αν δεν εξάγει μέρος της παραγωγής και δεν εισάγει τα αγαθά που έχει ανάγκη.

Αφήνοντας κατά μέρος τις περιόδους της αρχαιότητας, μπορούμε να κατατάξουμε  τις εμπορικές συναλλαγές σε τρεις εποχές. Η πρώτη άρχισε στα μέσα του 17ου αιώνα και είναι η εποχή του μερκαντιλισμού, δηλαδή το κράτος και το εμπόριο συνδέονται άρρηκτα και μέρος των κρατικών εξουσιών εκχωρείται σε ιδιωτικές εταιρείες. Αυτές έχουν πλήρη εξουσία - στρατιωτική, νομισματική και δικαστική -για τις περιοχές που τους εκχωρούνται για εκμετάλλευση.

Η δεύτερη είναι ο φιλελευθερισμός, ο οποίος στηρίχθηκε στις αρχές του Ανταμ Σμιθ και στην πρώτη βιομηχανική επανάσταση και διήρκεσε μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Εδώ η διαπλοκή με το κράτος δίνει τη θέση της στον ανταγωνισμό.

Η τρίτη είναι η περίοδος που διανύουμε σήμερα. Μια περίοδος όπου το εμπόριο διεξάγεται με κανόνες που καθορίζονται από διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες κρατικών οντοτήτων..''
Διαβάστε περισσότερα..