''Είναι η τέταρτη φορά στη διάρκεια των τελευταίων 120 χρόνων κατά
την οποία η ελληνική κοινωνία διακατέχεται από την περίφημη «εθνικήν
ημών τύφλωσιν». Η πρώτη ήταν η άρνηση της αποδοχής της χρεοκοπίας του
1893, όπου, αντί να εισακουστεί ο νουνεχής Τρικούπης, επελέγη, με λαϊκό
πανδαιμόνιο συναίνεσης, ο «ζητωπόλεμος» του 1897 κατά των Τούρκων. Το
τυχοδιωκτικό εύρημα, πάντως, ήταν ανώτερο του Βαρουφάκη: θα πράτταμε το
εθνικό μας χρέος απελευθερώνοντας τα σκλαβωμένα αδέλφια μας, τα οποία με
τη σειρά τους θα εξοφλούσαν τα δικά μας χρέη.
Η δεύτερη εκδήλωση πείσμονος εθελοτυφλίας ήταν το 1920, με την
πλειοψηφική πεποίθηση ότι υπάρχει το «κόλπο», ο μαγικός τρόπος, ώστε και
τη Μικρά Ασία να κρατήσουμε και το εκστρατευτικό σώμα να φέρουμε πίσω.
Μια λέξη «οίκαδε» και η επίμονη αυταπάτη συνέτριψαν εκλογικά έναν
γίγαντα, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, από έναν συνασπισμό ετερόκλητων
ασημαντοτήτων, που μετά βίας συγκρατεί η μνήμη τα ονόματά τους..''
No comments:
Post a Comment