''… τελικά, έφυγε για το μέτωπο. Τρόπος του λέγειν. Μέχρι τα Γιάννενα
έφτασε. Στο Επιτελείο του Κατσιμήτρου. Ανάμεσα σε αγριεμένους μονίμους
και ανυποψίαστους εφέδρους. Ο Στρατηγός έπαιζε σκάκι με τους Ιταλούς. Το
ίδιο νόμιζαν ότι κάνουν και οι διανοούμενοι έφεδροι. Εκείνος, όμως,
ήξερε ότι τα πιόνια έχουν αίμα και πεινάνε και κρυώνουν και φοβούνται.
Εκείνος, για πρώτη φορά στην ζωή του, αφέθηκε σε κάποιον. Στον Στρατηγό.
Έπαψε να είναι «χειριστικός» και «αποπλανητικός», όπως τον χαρακτήριζε η
ψυχίατρος. Έγινε ένας φοβισμένος παρατηρητής του Στρατηγού...''
Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment