''Είχε ειλικρίνεια και αγριάδα και κείνο
το συγκινητικό δέος που οι αγράμματοι έχουν για τους υποτιθέμενους
ανώτερούς τους. (σελ. 7)
Είναι παράξενο το πόση συμπάθεια μπορείς
να νοιώσεις για ένα ξένο. Ήταν σαν να κατάφεραν για μια στιγμή τα
πνεύματά μας να γεφυρώσουν το χάσμα της γλώσσας και της παράδοσης και να
συναντηθούν σε μια τέλεια κατανόηση. (σελ. 8)
Ακόμα και οι λούστροι είχαν κολεκτιβοποιηθεί και τα κασελάκια τους ήταν βαμμένα κόκκινα και μαύρα. (σελ. 9)
Δεν είχα αντιληφθεί ότι μεγάλος αριθμός
από τους καλοστεκούμενους μπουρζουάδες απλώς κρύβονταν και ότι για την
ώρα μεταμφιέζονταν σε προλετάριους. (σελ. 9)
Φαίνεται ότι ακόμα και στην Βαρκελώνα
δεν γίνονταν σχεδόν καθόλου ταυρομαχίες σήμερα. Για κάποιο λόγο οι
καλύτεροι ταυρομάχοι ήταν όλοι φασίστες. (σελ. 20)..''
No comments:
Post a Comment