''Ένα έγκλημα με φόντο τον ιδιότυπο “εμφύλιο” της Αλγερίας. Στο “Μαύρο
Αλγέρι” του Maurice Attia, ψυχίατρου-ψυχαναλυτή, σεναρίστα και
συγγραφέα, η εικόνα είναι στον ήχο. Καταστάσεις, διάλογοι και
διαλογισμοί καλύπτονται από τον ήχο των βομβών τής OAS, ή του FLN, όταν
δεν είναι οι πολυβολισμοί των barbouzes (απαραίτητη η αναδρομή στο Χρονολόγιο και στις σημειώσεις του βιβλίου, πριν και από την πρώτη απόπειρα προσέγγισης του κειμένου).
Το έγκλημα, τα άψυχα κορμιά μιας νεαρής Γαλλίδας και του Άραβα εραστή
της, αν κρίνει κανείς από τη στάση που βρέθηκαν στην Παντοβάνι,
πολυσύχναστη παραλία του Αλγερίου, μοιάζει στοιχείο περίπου διακοσμητικό
στη γενικότερη σκηνογραφία θανάτου που περιβάλλει την Αλγερία τής
περιόδου 1954-1962. Και, επί πλέον, δείχνει αναπόσπαστο κομμάτι τής
περιρρέουσας ατμόσφαιρας, αφού στην πλάτη του Άραβα είναι χαραγμένα τα
αρχικά της Οργάνωσης Μυστικός Στρατός (OAS). Το μακρύ χέρι της
Οργάνωσης; ή ποινή για μια ανίερη συνεύρεση; Αρχικά που παραπέμπουν στην
“Οργάνωση Μυστικός Στρατός”, αλλά και στον “Ολοφυρμό για μια Απόρρητη Συνουσία”…''
No comments:
Post a Comment