Σε έναν κόσμο με απίστευτες ανατροπές σε χρόνο μηδέν, η συνέπεια δεν είναι προτέρημα. Τουλάχιστον για κυβερνώντες. Ο ''σκληρός'' φιλελεύθερος Βέστερβέλε, όταν έβαλε το κόμμα του στην συγκυβέρνηση μετά από πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση-από την εποχή του Μεγάλου Γκένσερ- δεν φανταζόταν ότι θα υποχρεωνόταν να πάρει πίσω τις πιό λατρεμένες ιδέες του. Όχι φόροι, όχι πολεμικές εμπλοκές, όχι σε διασώσεις για χώρες και για εταιρείες σε περίπτωση κρίσης. Υπήρξε ο άνθρωπος που ενώ το ΕΥΡΩ κατέρρεε, με αφορμή την κρίση της Ελλάδας, αυτός φώναζε ότι οι αγορές θα δώσουν τη λύση. Κι ο καθ' ένας μόνος του, όπως ταιριάζει σε έναν γνήσιο φιλελεύθερο. Το πράγμα πλέον έμοιαζε στην κυβέρνηση Μέρκελ με καρικατούρα. Ενα βήμα πίσω από τα αδυσώπητα γεγονότα που απαιτούσαν εδώ και τώρα περιορισμό των ελλειμμάτων με αύξηση φόρων κλπ , ο Γκουίντο, ειλικρινής και ευπρεπής πολιτικός, δεν έδειχνε ευελιξία. Έμοιαζε με τον δικό μας τον Σαμαρά, που φωνάζει για το μνημόνιο σαν να του σφάξαν την μάννα, κι όταν έρθει η ώρα να κυβερνήσει θα καταριέται τη μοίρα του, όπως ο Παπανδρέου που ακόμη ψάχνει τα λεφτά. ¨Ολοι τους καλά παιδιά, αλλά βρε αδερφέ προσπαθούν να περισώσουν τη συνέπεια. Κακώς. Ας βγουν κι ας πούνε την αλήθεια. Κι ας αλλάζουν ρότα, εφ' όσον σκληρές περιστάσεις το απαιτούν, χωρίς να κλαίνε και να οδύρονται. Κι ας αφήσουν τη συνέπεια για την αριστερά που την κρατάει ως κόρην οφθαλμού σε ειδικό μαυσωλείο ΔΑΣ-Διατήρησης Αρχέγονων Συνεπειών. Όπου μέσα αναπαύονται τελευταίοι στην Ευρώπη, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, το αλάθητο του πάπα, οι βόμβες μολότωφ, η Επανάσταση και άλλα χαριτωμένα. Κειμήλια.
No comments:
Post a Comment