Η Νέλλυ Ζαχς, βραβείο Νόμπελ ποίησης 1966, εκφράζει τη ''φυγή''. Τη φυγή τη δική της από τον ναζισμό. Τη φυγή του λαού της ανά τους αιώνες. Τη φυγή κάθε καταδιωκόμενου από την πατρίδα του.
Τα γεγονότα της Λιβύης και των άλλων αραβικών χωρών με τους χιλιάδες πρόσφυγες. Οι φυγάδες, οικονομικοί, πολιτικοί, θρησκευτικοί. Οι εσωτερικοί μετανάστες ατομικοί και συλλογικοί. Εχουν αποτυπωθεί στην ποίησή της. Και οι στίχοι της ''Αντί για πατρίδα-δέχομαι τις μεταμορφώσεις του κόσμου'', αλλά και οι μεταμορφώσεις της πεταλούδας (''Πεταλούδα- όλων των όντων καληνύχτα'') αποτυπώνουν ποιητικά όσο τίποτε άλλο τις προσωπικές τραγωδίες. Οσων υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τον τόπο.
Στον ''Αμέθυστο'' , αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο η οριστική φυγή. Η απώλεια. Ενα ποίημα-πολύτιμος λίθος. Αλλά και βάσανος για τον μεταφραστή. Ευχαριστώ τον Δημοσθένη Τσαντίλη για τις διαφωνίες του σε σχέση με μεταφραστικές προσπάθειες. .. Τέλος, θεωρώ ότι ένα τέτοιο ποίημα, άξιζε να συνοδευτεί από ένα δείγμα τού μεγαλειώδους έργου του Χρόνη Μπότσογλου.
Α.Τ.
στιβάζονται της Νύχτας οι αιώνες
και μιά αρχέγονη διαύγεια φωτός
τη Θλίψη πυροδότησε
ακόμα υγρή
και έκλαψε
Ακόμη καταυγάζει ο Θάνατός σου
σκληρές Βιολέτες..
sind die Zeitalter der Nacht gelagert
und eine fruehe Lichtintelligenz
zuendete die Schwermut an
die war noch fluessig
und weinte
Immer noch glaentzt dein Sterben
hartes Veilchen
stored in this amethyst.
An early intelligence of light
set fire to this sadness
which then still flowed,
still wept.
And still your dying shines—
hard violet.
(translations from the German by Eavan Boland)
Dans cet amethyste
repose la nuit en ses ages
une primitive intelligence de lumiere
enflammait la tristesse
encore liquide
et pleurait
Toujour resplendit ta mort
dure violette.
(traduit par Andre Belleau )
No comments:
Post a Comment