''Αθηνοκεντρικότερο, δεν γίνεται.
Και είναι ενδιαφέρον αυτό, αλλά και χρήσιμο, αφού κάποιες Αθηναϊκές πραγματικότητες μάς διαφεύγουν και η Βάσω Παπαδοπούλου, στο όμορφο βιβλίο της, μάς τις υπογραμμίζει και τις αναδεικνύει.
Είναι η γειτονιά της. Και φαίνεται να τη γνωρίζει καλά. Το σκηνικό μοιάζει πιστό, οι χαρακτήρες της πειστικοί και η ατμόσφαιρα αξιόπιστη.
Και όλα σε έναν ασφυκτικό κώδωνα γειτονιάς και γειτόνων, όπου όλοι γνωρίζουν όλους και, προ πάντων, όλα. Ή, τουλάχιστον, όλους και όλα μέχρι πριν το αξιόποινο, και αυτό, μέχρι πριν αποδειχθεί∙ γιατί αξιόποινο υπάρχει, δεν μπορεί παρά να υπάρχει. Και μέχρι να τιμωρηθεί. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…
Η εισβολή της πολυκατοικίας επέβαλε κάποια στεγανά. Δεν είναι η γειτονιά των μικρών σπιτιών, όπου ο ένας κατέγραφε την ανάσα τού άλλου. Τώρα τα ερευνητικά και αδιάκριτα μάτια και αυτιά εξαντλούνται στους ομότοιχους. Αλλά και στους τόπους αναγκαστικής ή και επιλεκτικής συνεύρεσης∙ στον φούρνο, στα καφενεία, στη λαϊκή. Ή, στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, το οποίο η Παπαδοπούλου επέλεξε ως σημείο διασταύρωσης, για τα “Θανάσιμα σταυροδρόμια” της..''
Διαβάστε περισσότερα..
No comments:
Post a Comment