Monday, May 16, 2016

'' Επί έξι χρόνια το χρέος στο επίκεντρο'' ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΚΑΣ

''24η Απριλίου 2010. Ο σχεδόν άυπνος Γιώργος Παπακωνσταντίνου καταφθάνει στις 7 το πρωί στο γραφείο του Ντομινίκ Στρος-Καν στο αρχηγείο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Η Ελλάδα έχει αιτηθεί ήδη την ενεργοποίηση του νεοσυσταθέντος μηχανισμού στήριξης και στη συνάντηση, ο Στρος-Καν, μαζί με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ και τον επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ε.Ε., Ολι Ρεν, ξεκαθαρίζουν στον Παπακωνσταντίνου ότι δεν υπάρχει προοπτική αναδιάρθρωσης του χρέους.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε διερευνήσει την προοπτική αυτή – η επενδυτική τράπεζα Lazard είχε καταρτίσει συγκεκριμένο σχέδιο (που δεν περιλάμβανε ωστόσο «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας του χρέους). Το ίδιο είχε κάνει και το Ταμείο, σε συνθήκες άκρας μυστικότητας μαζί με αξιωματούχους από τα υπουργεία Οικονομικών της Γαλλίας και της Γερμανίας (μεταξύ των οποίων και ο Γ. Ασμουσεν), χωρίς τη γνώση της ελληνικής κυβέρνησης..''
'' Οι ιδέες Βαρουφάκη και η «περήφανη διαπραγμάτευση''
'' Στις αρχές του 2014, υπήρχε στην κυβέρνηση Σαμαρά η προσδοκία ότι η οικονομία έμπαινε σε τροχιά ανάκαμψης – διαδικασία που θα επιταχυνόταν αν οι Ευρωπαίοι προχωρούσαν σε ελάφρυνση του χρέους που κατέχει ο επίσημος τομέας. Η Ελλάδα, άλλωστε, ξεπερνώντας τους στόχους του προγράμματος, είχε πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα ήδη από το 2013. Εν τω μεταξύ, ο νέος κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2013, ήταν το κεντροαριστερό SPD – ένα κόμμα λιγότερο εχθρικό προς το ελληνικό αίτημα για νέα ελάφρυνση του χρέους απ’ ό,τι το φιλελεύθερο FDP..''

No comments:

Post a Comment